出場:小乞丐打扮,頭上戴一(yi)頂黑黝黝的皮帽,臉上全(quan)是黑煤,已(yi)瞧不出本來面目,露出一(yi)排晶(jing)晶(jing)發亮的雪(xue)白細牙,嘻嘻而笑,卻與他全(quan)身極(ji)不相稱(cheng)。(《射雕英雄傳(chuan)》)
湖邊(bian):只(zhi)見(jian)船(chuan)尾一個(ge)女子(zi)持漿蕩(dang)舟,長發(fa)披肩(jian),全身白衣,頭發(fa)上束了條金(jin)帶,白雪一映,更是燦然(ran)生光。郭靖見(jian)這少(shao)女一身裝(zhuang)束猶(you)如仙女一般,不(bu)禁看(kan)的(de)呆(dai)了。那船(chuan)慢慢蕩(dang)近(jin),只(zhi)見(jian)這女子(zi)方當韶齡(ling),不(bu)過十(shi)五六歲年紀,肌膚勝雪、嬌美無匹(pi);容色絕麗,不(bu)可逼視。
出場:那女的約莫二十六(liu)七歲,容貌秀麗,一雙眼睛靈活之極(ji)。(《神雕俠侶》)
郭(guo)(guo)、黃(huang)的(de)(de)感情(qing)基礎(chu)是(shi)建(jian)(jian)立(li)在(zai)共患難的(de)(de)基礎(chu)之上的(de)(de),黃(huang)蓉(rong)以(yi)一(yi)個小叫花(hua)的(de)(de)形象(xiang)與郭(guo)(guo)靖(jing)建(jian)(jian)立(li)最(zui)初的(de)(de)患難關系,其(qi)后兩(liang)人同闖江湖在(zai)一(yi)次(ci)次(ci)的(de)(de)歷練當中實際已(yi)經成為彼(bi)此的(de)(de)另一(yi)半,兩(liang)個人的(de)(de)成長和蛻變(bian)始終離不開另一(yi)個人的(de)(de)存(cun)(cun)在(zai)。也許我們看到的(de)(de)更(geng)多的(de)(de)是(shi)黃(huang)蓉(rong)的(de)(de)機(ji)智詭辯對(dui)(dui)于郭(guo)(guo)靖(jing)的(de)(de)幫助,殊不知郭(guo)(guo)靖(jing)的(de)(de)存(cun)(cun)在(zai)對(dui)(dui)于黃(huang)蓉(rong)而言(yan)意(yi)義更(geng)大。黃(huang)蓉(rong)的(de)(de)母(mu)親早年離世(shi),而父親黃(huang)藥師的(de)(de)脾(pi)氣又(you)甚是(shi)古(gu)怪,對(dui)(dui)于女兒的(de)(de)愛往(wang)往(wang)表現得很極端,這些就使得黃(huang)蓉(rong)在(zai)情(qing)感方面有著強烈的(de)(de)依靠需求,而郭(guo)(guo)靖(jing)寬厚(hou)、憨(han)直的(de)(de)性格恰逢(feng)其(qi)時地滿(man)足了(le)黃(huang)蓉(rong)的(de)(de)情(qing)感需要。簡而言(yan)之黃(huang)蓉(rong)構建(jian)(jian)了(le)郭(guo)(guo)靖(jing)的(de)(de)外在(zai)基礎(chu),提升了(le)其(qi)硬實力(li);郭(guo)(guo)靖(jing)完善了(le)黃(huang)蓉(rong)的(de)(de)內心(xin)世(shi)界(jie),增加了(le)她的(de)(de)軟實力(li) 。
武功
蘭花拂穴手:桃花島絕(jue)學,拇指(zhi)與食指(zhi)扣起(qi)余下三指(zhi)略(lve)張;手指(zhi)如一枝蘭花般伸出,姿勢美妙之極。
桃(tao)(tao)華落英掌(zhang):又名(ming)“落英神劍掌(zhang)”,是黃藥(yao)師從“落英神劍”中變化(hua)所得;攻敵時雙臂揮動,四(si)面(mian)八方都是掌(zhang)影(ying);或五(wu)虛(xu)一(yi)(yi)實(shi),或八虛(xu)一(yi)(yi)實(shi) 。真如桃(tao)(tao)林中狂風忽起(qi),萬(wan)花齊落一(yi)(yi)般。妙在姿(zi)態飄逸(yi),宛若(ruo)翩翩起(qi)舞(wu)。
招式有春云(yun)(yun)乍展、回風拂(fu)柳、江城(cheng)飛花(hua)、雨急風狂、星河(he)在天(tian)(tian)、流華紛飛、彩云(yun)(yun)追月、天(tian)(tian)如穹(qiong)廬、朝云(yun)(yun)橫度、白虹經天(tian)(tian)、紫氣東來、落英(ying)漫天(tian)(tian)等。
打狗棒法:
丐幫(bang)鎮(zhen)幫(bang)之寶,棒(bang)法共有三十六路、八訣(jue)招(zhao)式(shi);變(bian)化精微奇(qi)妙(miao)之極,出神入(ru)化、變(bian)幻莫測、奧妙(miao)無(wu)窮。亦是(shi)凌厲無(wu)倫,令敵難以抵擋;是(shi)古往今來第(di)一等的(de)功夫,棒(bang)法之精妙(miao)已是(shi)武(wu)學中(zhong)的(de)絕詣。
口(kou)訣(jue)(jue)方面主(zhu)要有絆(ban)字(zi)訣(jue)(jue)、纏(chan)字(zi)訣(jue)(jue)、挑字(zi)訣(jue)(jue)、封字(zi)訣(jue)(jue)、轉字(zi)訣(jue)(jue)、劈字(zi)訣(jue)(jue)、戳字(zi)訣(jue)(jue)、引字(zi)訣(jue)(jue)等。
九陰真經:
是金庸小說中虛構的(de)武學(xue)秘(mi)籍,威力極強大(da),也最富盛(sheng)名的(de)武學(xue)秘(mi)笈,也是武林中眾人(ren)無(wu)不(bu)想爭奪的(de)一(yi)(yi)樣至寶。當中所(suo)載的(de)拳掌、內功、輕功、刀劍、指爪、擒拿(na)、點(dian)穴密技、療傷法(fa)門(men)、閉氣神功、移(yi)魂大(da)法(fa)等等內容精奧無(wu)比,雖然義(yi)理艱深難學(xue)但(dan)無(wu)所(suo)不(bu)包。而且(qie)只(zhi)要練成其中任何(he)一(yi)(yi)門(men)絕學(xue)即可(ke)獨步武林,如在江湖中令人(ren)聞風(feng)喪膽(dan)的(de)“黑風(feng)雙煞”也只(zhi)是練成了經中的(de)“九陰白(bai)骨爪”和“摧心掌”;便馳騁大(da)漠罕逢(feng)敵手。
易筋鍛骨章:為《九陰真經》起初的心法(fa),屬上(shang)卷所(suo)載養氣歸元的根基(ji)法(fa)門,練成後(hou)功力等方面均進展迅速。
逍遙游:掌法,洪七公(gong)少年時(shi)練的(de)功夫,為了湊(cou)合女娃(wa)子原來(lai)(lai)武(wu)(wu)功的(de)路子,才抖出來(lai)(lai)教黃蓉(rong),其實(shi)跟洪七公(gong)眼下武(wu)(wu)學的(de)門道已經不合。
滿(man)天(tian)花雨擲金針(zhen):黃蓉在郭靖(jing)學習降龍十八掌的(de)時(shi)(shi)候,求得(de)洪七公傳授(shou),練(lian)了十多天(tian),一手(shou)(shou)揮(hui)出,十多枚衣(yi)針(zhen)能同時(shi)(shi)中人(ren)要害,只是一手(shou)(shou)暗器要分打(da)數人(ren)的(de)功夫,卻還未能學會。
陣法
1.一百一十三(san)根竹(zhu)簽(qian)陣
2.亂石(shi)陣(zhen):共三十(shi)六種變(bian)化,系由諸葛亮(liang)八陣(zhen)圖中(zhong)變(bian)化而來。
廚藝
美味珍饈巧烹調
1.叫化雞(ji)(ji):將雞(ji)(ji)內(nei)臟(zang)洗剝(bo)干凈,卻不(bu)拔(ba)毛,用(yong)水和了一團泥(ni)裹住(zhu)雞(ji)(ji)外,生火烤(kao)一會兒,不(bu)多時,泥(ni)中(zhong)透出甜香(xiang),待得濕泥(ni)干透,剝(bo)去(qu)干泥(ni),雞(ji)(ji)毛隨泥(ni)而(er)落,雞(ji)(ji)肉白(bai)嫩,濃香(xiang)撲(pu)鼻(bi)。
2.玉笛(di)誰家聽落梅:由(you)(you)五種不(bu)同(tong)肉(rou)類(lei)分(fen)別配(pei)對,每條(tiao)肉(rou)條(tiao)均(jun)由(you)(you)四條(tiao)小(xiao)肉(rou)條(tiao)拼成,肉(rou)只五種,一條(tiao)是(shi)(shi)羊羔坐(zuo)臀(tun),一條(tiao)是(shi)(shi)小(xiao)豬(zhu)耳(er)朵,一條(tiao)是(shi)(shi)小(xiao)牛(niu)腰(yao)子,還有一條(tiao)是(shi)(shi)獐腿肉(rou)加(jia)兔肉(rou),但豬(zhu)羊混咬是(shi)(shi)一般(ban)滋味,獐牛(niu)同(tong)嚼(jiao)又是(shi)(shi)一般(ban)滋味,若次序變化不(bu)計,則共二(er)十五變,合五五梅花之(zhi)(zhi)數,又其形如笛(di)子,故稱之(zhi)(zhi)。
3.好(hao)(hao)逑(qiu)湯:碧綠的(de)清湯中(zhong)浮著(zhu)數十顆殷紅(hong)的(de)櫻桃(tao),又飄著(zhu)七八(ba)片(pian)粉紅(hong)花(hua)瓣,底下襯著(zhu)嫩筍丁(ding)子(zi),紅(hong)白綠三(san)色輝映,鮮艷奪目,湯中(zhong)泛出(chu)荷葉清香。櫻桃(tao)核(he)已取出(chu),另行嵌(qian)了別(bie)物(wu),卻是斑(ban)鳩肉。出(chu)典于《詩經》第(di)一篇“關關雎鳩、在河之洲。窈宨淑女、君子(zi)好(hao)(hao)逑(qiu)”。如花(hua)容顏(yan),櫻桃(tao)小(xiao)嘴(zui),是為美(mei)人(ren);竹解(jie)心虛,乃為君子(zi),蓮(lian)花(hua)又是君子(zi)中(zhong)的(de)君子(zi),故筍丁(ding)和荷葉說的(de)都(dou)是君子(zi)。
4.熏田雞腿
5.八寶肥鴨
6.銀絲卷
7.二十(shi)(shi)四橋明月夜(ye):先把(ba)一(yi)只(zhi)火腿(tui)剖開,挖了二十(shi)(shi)四個(ge)圓孔,將豆腐削(xue)成(cheng)二十(shi)(shi)四個(ge)小(xiao)球分別(bie)放入孔內,扎(zha)住火腿(tui)再蒸(zheng)(zheng),等(deng)到(dao)蒸(zheng)(zheng)熟,火腿(tui)的鮮味已全到(dao)豆腐之中,火腿(tui)棄去不食。黃蓉運用家傳蘭花(hua)拂穴(xue)手,十(shi)(shi)指靈(ling)巧輕柔,運勁若有若無,將之削(xue)成(cheng)二十(shi)(shi)四個(ge)圓球。
8.燒(shao)白菜:白菜只揀菜心,用雞油(you)加鴨掌(zhang)末生(sheng)炒。
9.歲寒三(san)友(you):以(yi)松(song)仁、竹笙(sheng)與酸梅(mei)制成的小菜。
10.冬菇燉雞(郭(guo)靖最愛(ai)吃的)
11.烤兔肉
12.烤牛肉
13.花魚:利用燒(shao)叫化雞之法
14.蚌肉
15.烤(kao)羊腿:其(qi)中(zhong)一(yi)只(zhi)羊腿尚撒了洪七公的尿,略(lve)帶咸味。
16.荷花瓣兒蒸雞
17.香酥鴨(ya)荷葉夾
18.鮮(xian)菱荷葉羹其它有燉雞蛋、白切(qie)肉、鍋貼、燒(shao)賣、蒸(zheng)餃、水餃、炒(chao)飯(fan)、湯飯(fan)、年糕、花卷、米粉、豆絲……
清音嬌柔點佳肴
花(hua)炊鵪子、炒鴨掌(zhang)、雞舌(she)羹、鹿肚(du)釀江(jiang)瑤、鴛(yuan)鴦煎牛筋、菊花(hua)兔(tu)絲(si)(si)、爆獐(zhang)腿(tui)、姜(jiang)醋(cu)金銀(yin)蹄子。四干果(荔枝、桂圓、蒸棗、銀(yin)杏)、兩(liang)鮮果(撿時鮮)兩(liang)咸酸(砌(qi)香櫻桃(tao)、姜(jiang)絲(si)(si)梅兒)、四蜜餞(玫瑰(gui)金橘、香藥葡萄(tao)、糖(tang)霜桃(tao)條、梨肉好郎君)十(shi)二樣下飯(fan)的(de)菜(cai)、八樣點心(xin)(名稱不詳(xiang))四碟(die)精致細(xi)點(名稱不詳(xiang))酒:十(shi)年陳的(de)三白汾酒、一壺龍井。
詩詞曲賦
無(wu)名氏《菩(pu)薩蠻》“牡丹含露真珠顆,美(mei)人(ren)折向庭前過。含笑問檀(tan)郎(lang):‘花強妾貌強?’檀(tan)郎(lang)故相惱(nao),須道‘花枝好(hao)。’一向發嬌嗔,碎挼花打人(ren)。”
張孝祥《六州(zhou)歌頭》“長淮望(wang)斷,關(guan)塞莽然平。征塵暗(an),霜風(feng)勁,悄邊聲,黯銷凝(ning)。追想當(dang)年事,殆天(tian)數,非人(ren)力,洙泗上,弦(xian)歌地(di),亦膻腥。隔(ge)水氈鄉,落日牛羊(yang)下,區脫縱橫。看名(ming)王(wang)宵獵,騎火一川明,笳鼓悲鳴,遣人(ren)驚。念腰(yao)間箭,匣中(zhong)劍,空埃(ai)蠹(du),竟何成!時易失,心徒壯,歲(sui)將零,渺神京。千羽方懷遠,靜(jing)烽燧(sui),且(qie)休兵。冠蓋使,紛馳騖,若為情(qing)。聞道中(zhong)原(yuan)遺(yi)老,常難望(wang)、翠葆霓旌。使行人(ren)到(dao)此(ci),忠憤氣填膺(ying),有淚如傾。”
岳飛《小重山》“昨(zuo)夜驚蛩(qiong)不住鳴。驚回(hui)千里(li)夢,已(yi)三更。起(qi)來獨(du)自繞(rao)階(jie)行。人悄(qiao)悄(qiao),簾外月朧明(ming)。白(bai)首為(wei)功名。舊山松竹老,阻歸程。欲將心事付瑤(yao)箏。知(zhi)音少,弦斷(duan)有誰聽?”
岳(yue)飛(fei)《池州(zhou)翠(cui)(cui)微(wei)(wei)亭》“經年塵土滿征衣,特特尋芳上(shang)翠(cui)(cui)微(wei)(wei),好山好水看不足,馬(ma)蹄催趁(chen)月明歸。”
俞國寶《風入(ru)(ru)松》“一春(chun)長(chang)費買花錢,日(ri)(ri)日(ri)(ri)醉(zui)(zui)湖(hu)邊(bian)。玉驄慣識(shi)西湖(hu)路,驕(jiao)嘶(si)過沽酒樓前。紅杏香中歌舞,綠楊(yang)影里秋千(qian)。暖風十里麗人天,花壓鬢云偏(pian),畫(hua)船(chuan)在取香歸去,余情付湖(hu)水湖(hu)煙。明日(ri)(ri)重扶殘醉(zui)(zui),來尋陌上(shang)花鈿。”(黃蓉(rong)尚作《人入(ru)(ru)缸》,并將后兩(liang)句改為(wei)“今日(ri)(ri)端正殘酒,憑君入(ru)(ru)缸沉(chen)醉(zui)(zui)。”)
“乞丐何曾有(you)(you)二妻?鄰家焉(yan)得許多(duo)雞?當時尚(shang)有(you)(you)周天(tian)子(zi),何事紛(fen)紛(fen)說(shuo)魏(wei)齊?”(為黃藥(yao)師(shi)所作,他(ta)非湯武、薄周孔(kong),對圣賢(xian)傳(chuan)下(xia)來的言語(yu),挖空了心(xin)思加(jia)以駁斥嘲(chao)諷(feng),曾作了不(bu)少詩詞歌賦來諷(feng)刺孔(kong)孟。)
辛(xin)棄疾《瑞鶴(he)仙》,歌聲(sheng)清音嬌柔,低回婉轉,令人聽(ting)著不(bu)自(zi)禁的(de)心搖(yao)神(shen)馳,意(yi)酣魂醉。“雁霜寒透幙。正(zheng)護(hu)月云輕(qing),嫩(nen)冰猶薄。溪奩照梳掠。想含香弄(nong)粉,覯妝難(nan)學。玉(yu)肌瘦弱,更(geng)(geng)重重龍綃襯著。倚東(dong)風,一笑(xiao)嫣然,轉盼萬花(hua)羞落。寂(ji)寞(mo)!家(jia)山何在,雪后園(yuan)林,水邊樓閣。瑤池舊約,麟鴻更(geng)(geng)仗誰托?粉蝶兒只解尋花(hua)覓(mi)柳,開遍(bian)南(nan)枝(zhi)未覺。但傷心,冷淡黃昏,數聲(sheng)畫角。”
朱敦儒《水龍吟》“放船千里(li)凌波(bo)去,略為吳山留顧。云屯水府,濤隨神(shen)女,九江東注(zhu)。北客翩然,壯心偏感(gan),年華將暮。念伊嵩(song)舊(jiu)隱,巢由故友(you),南柯夢,遽如許!回首妖氛(fen)未掃,問人間英雄何處?奇謀報國,可憐無(wu)用(yong),塵昏白(bai)羽(yu)。鐵(tie)鎖橫(heng)江,錦(jin)帆沖(chong)浪(lang),孫(sun)郎良苦(ku)。但(dan)愁敲(qiao)桂棹,悲吟梁(liang)父,淚流如雨。”
《山(shan)坡(po)羊》,歌聲傷后缺了(le)中氣(qi),聲音(yin)未(wei)免過弱。“青山(shan)相待,白云相愛(ai)。夢不到紫羅袍共黃金帶。一茅齋,野花(hua)開(kai),管甚(shen)誰家興(xing)廢誰成敗陋巷(xiang)單瓢亦樂(le)哉。貧,氣(qi)如山(shan)!達,志如山(shan)!”
無名(ming)氏《九張(zhang)機(ji)》(節錄),歌聲語音(yin)凄婉,似乎傷心欲(yu)絕。“四張(zhang)機(ji),鴛(yuan)鴦織就欲(yu)雙飛(fei)。可憐未老頭先(xian)白。春波碧(bi)草,曉寒深處,相對(dui)浴紅衣。”
桃(tao)花(hua)島(dao)主“東邪(xie)”黃(huang)(huang)藥師與(yu)馮(feng)衡的獨(du)生(sheng)女,聰明伶(ling)俐、美艷超群(qun);精通(tong)(tong)父(fu)親傳授的桃(tao)花(hua)島(dao)武功、五行八卦陣(zhen)和奇門遁甲之(zhi)術。黃(huang)(huang)蓉(rong)出(chu)生(sheng)時母親馮(feng)蘅生(sheng)她之(zhi)中難產去世,之(zhi)后隨(sui)父(fu)親一(yi)直生(sheng)活在桃(tao)花(hua)島(dao)。周伯通(tong)(tong)來桃(tao)花(hua)島(dao)索要《九(jiu)陰(yin)真(zhen)經》下卷,黃(huang)(huang)藥師因其徒兒黑風雙煞(sha)盜走黃(huang)(huang)蓉(rong)之(zhi)母所默寫之(zhi)《九(jiu)陰(yin)真(zhen)經》下卷默寫本;黃(huang)(huang)蓉(rong)之(zhi)母為寬(kuan)其夫(fu)之(zhi)心在即(ji)將臨盆之(zhi)時重新默寫九(jiu)陰(yin)真(zhen)經下卷,終因心力交瘁于(yu)(yu)誕下黃(huang)(huang)蓉(rong)之(zhi)后香消玉殞。黃(huang)(huang)藥師便遷怒于(yu)(yu)周伯通(tong)(tong),將周關于(yu)(yu)桃(tao)花(hua)島(dao)一(yi)十(shi)五年。黃(huang)(huang)蓉(rong)隨(sui)著時間而長大曾好心去看望(wang)過(guo)周伯通(tong)(tong),為其偷送酒及食(shi)物。后被黃(huang)(huang)藥師發現而責罵于(yu)(yu)她,黃(huang)(huang)蓉(rong)和父(fu)親賭氣(qi)從(cong)而由浙江(jiang)一(yi)路北上。
來(lai)(lai)到張(zhang)家口與(yu)郭靖無意間的(de)邂(xie)逅,兩(liang)人一見如(ru)故、彼此(ci)傾(qing)心。后來(lai)(lai)在(zai)穆念慈比武招親,郭靖與(yu)楊康大打(da)出(chu)手,黃蓉不斷(duan)捉弄(nong)楊康手下的(de)侯通(tong)海。
王處(chu)一受(shou)楊康陷害中(zhong)毒后,黃蓉與郭靖決(jue)定進去王府偷得(de)藥(yao)材。黃蓉使(shi)用計謀不斷牽(qian)制歐陽克(ke)、彭連虎、沙通天等人(ren)。后來(lai)郭靖被梅超(chao)風捉住后,黃蓉認出并欺(qi)騙(pian)說黃藥(yao)師將(jiang)來(lai),使(shi)得(de)梅超(chao)風幫助二人(ren)脫(tuo)困。
后來郭(guo)(guo)靖(jing)遇上江南七(qi)怪(guai),提(ti)起華(hua)箏親事,得知黃蓉(rong)為(wei)黃藥師之女罵其為(wei)妖女,這時黃蓉(rong)騎郭(guo)(guo)靖(jing)小紅馬帶走(zou)了郭(guo)(guo)靖(jing)。
郭(guo)靖、黃蓉相伴(ban)而(er)行(xing),在長江邊他們與(yu)一個舉(ju)止奇異的(de)老丐相識。這個老丐便是與(yu)黃蓉之父桃花島主(zhu)“東邪”黃藥師齊名的(de)武(wu)學宗師—丐幫幫主(zhu)“北丐”洪七公。洪七公喜歡郭(guo)靖樸(pu)實忠厚更喜黃蓉伶俐聰(cong)敏(min),遂將兩人收(shou)入(ru)門墻。并因多次食用黃蓉烹調之美味而(er)把平生(sheng)杰(jie)作剛猛絕倫(lun)的(de)降龍十八(ba)掌之十五招授與(yu)郭(guo)靖,黃蓉亦得(de)逍遙游(you)掌法。
黃蓉與郭(guo)靖(jing)辭(ci)別(bie)洪七(qi)公后(hou)繼(ji)續(xu)南行(xing),在太湖(hu)歸(gui)云(yun)莊兩(liang)人不期與被太湖(hu)群雄截(jie)獲(huo)的(de)(de)金國欽(qin)差楊(yang)康和殺害郭(guo)嘯天的(de)(de)南宋軍官段天德相遇。楊(yang)康殺死(si)段天德,郭(guo)靖(jing)將郭(guo)、楊(yang)兩(liang)家的(de)(de)家世告訴楊(yang)康。楊(yang)康假意答應與完(wan)顏洪烈決裂(lie)暗中卻(que)繼(ji)續(xu)認賊作父(fu),并將郭(guo)靖(jing)北上行(xing)刺完(wan)顏洪烈的(de)(de)計劃(hua)泄漏出去。
郭靖行刺不成,遂與黃蓉(rong)雇舟入(ru)海(hai)趕往(wang)桃(tao)花島;黃蓉(rong)回(hui)家(jia)后(hou)即被父親關(guan)了起(qi)來。后(hou)郭靖來到(dao)桃(tao)花島,經歷(li)了黃藥(yao)師三道試題,訂下了婚姻。
在離開桃花(hua)島的(de)途中洪七公(gong)(gong)遭“西毒”歐(ou)陽鋒暗(an)算(suan)重傷后,黃(huang)蓉(rong)臨(lin)危受命接替了(le)(le)洪七公(gong)(gong)的(de)丐(gai)幫(bang)(bang)幫(bang)(bang)主(zhu)之位(wei) ;之后和郭靖(jing)(jing)一同(tong)趕往洞庭君山參加(jia)丐(gai)幫(bang)(bang)大會。與此同(tong)時金國奸細楊康也來(lai)到岳州(zhou),他(ta)利(li)用盜取(qu)來(lai)的(de)丐(gai)幫(bang)(bang)法(fa)杖,企圖(tu)假冒丐(gai)幫(bang)(bang)新(xin)任幫(bang)(bang)主(zhu),驅使(shi)幫(bang)(bang)眾投降(jiang)金國,靖(jing)(jing)、蓉(rong)及時趕到,揭(jie)穿了(le)(le)楊康的(de)陰謀,黃(huang)蓉(rong)成功(gong)接任丐(gai)幫(bang)(bang)幫(bang)(bang)主(zhu)之位(wei)。
數(shu)日后靖、蓉(rong)為尋找岳飛的《武穆遺書》來到(dao)滬(hu)溪鐵(tie)掌幫(bang)重地,結果行蹤(zong)暴露(lu);黃蓉(rong)被鐵(tie)掌幫(bang)幫(bang)主裘千(qian)仞(ren)打成重傷(shang),幸得(de)已經退(tui)位出家的“南帝”一(yi)燈大(da)師救助才免一(yi)死。
此間歐陽(yang)鋒(feng)伙同楊康(kang)竄入桃(tao)花島,將在(zai)島上(shang)做客的(de)(de)江南七怪中(zhong)(zhong)的(de)(de)朱聰等五人(ren)殺(sha)害(hai);并(bing)趁機(ji)嫁(jia)禍黃藥師企圖在(zai)武(wu)林中(zhong)(zhong)掀起一場(chang)血腥(xing)風波,致使郭靖、黃蓉(rong)(rong)這(zhe)一對有情(qing)人(ren)反目為(wei)仇。事(shi)后黃蓉(rong)(rong)機(ji)智地識破(po)了歐陽(yang)鋒(feng)、楊康(kang)的(de)(de)陰謀,洗雪了這(zhe)一冤獄;并(bing)將作惡(e)多端的(de)(de)楊康(kang)除掉,但(dan)她自己卻落入了歐陽(yang)鋒(feng)的(de)(de)魔爪。郭靖聞聽事(shi)情(qing)真(zhen)相,心中(zhong)(zhong)愧疚(jiu)萬分,便四(si)處奔走(zou)尋訪黃蓉(rong)(rong)下落,結果(guo)卻是音信皆無。
郭(guo)(guo)靖(jing)尋(xun)訪(fang)到了蒙古(gu)大(da)漠,正趕上成(cheng)吉(ji)思(si)汗西征花(hua)剌子(zi)模,為(wei)了擒殺(sha)殺(sha)父仇人完(wan)顏洪(hong)烈,郭(guo)(guo)靖(jing)請(qing)命(ming)出征,被(bei)(bei)成(cheng)吉(ji)思(si)汗任命(ming)為(wei)右軍統帥。不(bu)(bu)久黃(huang)蓉(rong)、歐(ou)陽鋒也(ye)先后(hou)來(lai)到西征軍中,靖(jing)、蓉(rong)聯手與歐(ou)陽鋒展開惡斗(dou),數次將他擒獲,接著郭(guo)(guo)靖(jing)又依(yi)黃(huang)蓉(rong)之計(ji),在(zai)攻打花(hua)剌子(zi)模都城(cheng)(cheng)(cheng)撒麻爾罕的(de)戰斗(dou)中立下(xia)巨功。黃(huang)蓉(rong)原與郭(guo)(guo)靖(jing)說好,一旦破城(cheng)(cheng)(cheng)立下(xia)大(da)功,郭(guo)(guo)靖(jing)即向成(cheng)吉(ji)思(si)汗辭(ci)婚,但郭(guo)(guo)靖(jing)眼見蒙古(gu)軍屠城(cheng)(cheng)(cheng)慘烈,為(wei)救全城(cheng)(cheng)(cheng)百姓不(bu)(bu)及提辭(ci)婚之事,兩人產生誤解(jie),黃(huang)蓉(rong)黯然離去,途中遭遇(yu)歐(ou)陽峰(feng)追捕,黃(huang)蓉(rong)多次用計(ji)逃脫,但最后(hou)仍被(bei)(bei)歐(ou)陽峰(feng)抓住。
第(di)二(er)次華(hua)山(shan)(shan)論劍日期(qi)已到,東邪、西(xi)毒、北丐(gai)以及少年高手(shou)郭(guo)(guo)靖紛紛出手(shou),最后“武功天下第(di)一(yi)”被(bei)逆(ni)練九陰真經已經瘋(feng)癲的歐(ou)(ou)(ou)(ou)陽(yang)鋒奪得。在(zai)華(hua)山(shan)(shan)之巔,郭(guo)(guo)靖與歐(ou)(ou)(ou)(ou)陽(yang)峰.黃(huang)蓉再次相逢,郭(guo)(guo)靖喝退(tui)歐(ou)(ou)(ou)(ou)陽(yang)峰,與黃(huang)蓉和(he)好如初,最終結(jie)為一(yi)對武林俠侶。歐(ou)(ou)(ou)(ou)陽(yang)峰發瘋(feng),無人能抵擋他(ta),只有黃(huang)蓉用計使歐(ou)(ou)(ou)(ou)陽(yang)峰與自己(ji)的影(ying)子相斗,大家方(fang)才安然而退(tui)。
靖、蓉(rong)成婚(hun)以后(hou),黃蓉(rong)產下一女,取名(ming)郭芙。一家本在桃(tao)花島幸福生活,但黃藥師不喜熱鬧,離(li)島外出(chu)。
靖(jing)、蓉為尋找黃藥(yao)師,巧遇武(wu)三通之子武(wu)敦儒、武(wu)修(xiu)文、楊康之子楊過。靖(jing)、蓉將三人帶(dai)回桃花島。
蒙古(gu)(gu)(gu)軍南侵(qin),靖(jing)、蓉在大(da)勝關召開英雄大(da)會(hui)評選(xuan)武(wu)林盟主。蒙古(gu)(gu)(gu)國師金(jin)(jin)輪(lun)法王帶人前來搗(dao)亂(luan),此時郭靖(jing)武(wu)功雖已(yi)是天下第一,但除他之外(wai)黃(huang)蓉有孕(yun)在身;因此在雙方(fang)選(xuan)定(ding)的(de)三局兩勝制比(bi)賽中(zhong),中(zhong)原武(wu)林一方(fang)沒有把(ba)握打敗蒙古(gu)(gu)(gu)高手。后來黃(huang)蓉與楊過、小(xiao)龍女一起,憑借計策將金(jin)(jin)輪(lun)法王打敗。武(wu)林大(da)會(hui)之后郭芙不慎被金(jin)(jin)輪(lun)法王擒住(zhu),黃(huang)蓉外(wai)出尋(xun)找(zhao)再度遭遇金(jin)(jin)輪(lun)法王。此時黃(huang)蓉已(yi)有身孕(yun),力戰顯然不敵金(jin)(jin)輪(lun);黃(huang)蓉用(yong)諸葛武(wu)侯八陣圖困住(zhu)金(jin)(jin)輪(lun)法王,再得楊過出手力戰終(zhong)將金(jin)(jin)輪(lun)擊退。
蒙(meng)古(gu)軍(jun)攻打(da)襄(xiang)陽,靖(jing)、蓉率武林志士援助(zhu)將蒙(meng)古(gu)軍(jun)擊退。在戰(zhan)火(huo)之(zhi)中,黃蓉產下郭襄(xiang)和郭破虜。
楊過中(zhong)情(qing)花之毒,黃蓉前往絕情(qing)谷相救;甘(gan)冒奇(qi)險接(jie)裘千(qian)尺三顆棗核釘,換下(xia)解藥(yao)。但因解藥(yao)只有一(yi)枚(mei),但是小(xiao)龍(long)女身中(zhong)劇毒已無(wu)藥(yao)可醫。楊過不愿一(yi)人獨活(huo),將(jiang)解藥(yao)拋(pao)棄。黃蓉騙楊過服(fu)下(xia)“斷腸草(cao)”,救了楊過性(xing)命(ming) 。
十(shi)六(liu)年(nian)后靖、蓉開(kai)英(ying)雄(xiong)大宴(yan),決定選新任丐(gai)幫幫主 ,恰逢郭襄(xiang)16歲生日,楊過(guo)派各路江湖人士為(wei)郭襄(xiang)慶(qing)祝(zhu)生日。
蒙(meng)古(gu)軍再攻襄陽,而楊過未遇有十六年之(zhi)約的小(xiao)龍女跳崖(ya)尋死;黃蓉潛入深潭相救,潭底(di)奇寒;黃蓉盡極(ji)力(li)潛到(dao)最深處尋找,卻悵然而歸。
襄(xiang)陽(yang)大戰,郭靖、黃(huang)蓉、黃(huang)藥師(shi)等用“二十八(ba)宿大陣(zhen)”大戰蒙古軍(jun)。蒙古大汗蒙哥(ge)被楊(yang)過(guo)殺死(si),宋軍(jun)取勝,蒙古軍(jun)北退。
南宋襄陽失陷,黃蓉與郭靖雙(shuang)雙(shuang)戰死襄陽為國(guo)殉(xun)難。在此之前黃蓉將楊(yang)過送與郭襄的(de)一柄玄(xuan)鐵劍(jian)熔了,鑄成倚天(tian)劍(jian)和(he)屠龍刀。將《九陰真經》、《武穆遺書》以及《降龍十八掌掌義精(jing)要》分別(bie)藏于其中(zhong),以待他(ta)日復(fu)國(guo)之用(yong)。
以(yi)上情節根(gen)據三聯版(ban)的《射(she)雕英雄傳(chuan)》,《神雕俠侶(lv)》,《倚天(tian)屠龍記》概括。其(qi)他版(ban)本(ben)在此不再敘述
香港才(cai)女林燕妮:黃蓉是(shi)標準的(de)解語(yu)花。金庸筆(bi)下的(de)女人(ren)(ren)(ren),我最(zui)喜歡的(de)便是(shi)黃蓉,有(you)(you)人(ren)(ren)(ren)不(bu)封她(ta)(ta)(ta)(ta)為“絕品(pin)”,也(ye)許(xu)是(shi)太有(you)(you)現實生(sheng)活代入感(gan)之故。想(xiang)想(xiang)這樣的(de)女人(ren)(ren)(ren),絕對瞞不(bu)過,越想(xiang)越怕(pa),故此踢(ti)入冷宮。我愛(ai)黃蓉既(ji)因她(ta)(ta)(ta)(ta)巧,亦因她(ta)(ta)(ta)(ta)真;除了巧和真,她(ta)(ta)(ta)(ta)又是(shi)個(ge)十分(fen)有(you)(you)趣(qu)的(de)人(ren)(ren)(ren),男(nan)人(ren)(ren)(ren)娶她(ta)(ta)(ta)(ta)為妻包(bao)管(guan)一(yi)(yi)輩子不(bu)會悶。小龍(long)女雖好,不(bu)過言語(yu)單調,其悶無(wu)比,假使我是(shi)男(nan)人(ren)(ren)(ren),我會遠(yuan)遠(yuan)地(di)欣(xin)賞她(ta)(ta)(ta)(ta),而不(bu)會娶她(ta)(ta)(ta)(ta)。到底“情深一(yi)(yi)片(pian)”,是(shi)什么東西啊?日(ri)日(ri)夜夜相對,也(ye)得有(you)(you)點生(sheng)活情趣(qu)才(cai)成(cheng)!像黃蓉,那便很多彩多姿,有(you)(you)解決不(bu)了的(de)困難時,她(ta)(ta)(ta)(ta)夠(gou)聰(cong)明跟你一(yi)(yi)塊(kuai)兒(er)去(qu)想(xiang),平日(ri)無(wu)事,她(ta)(ta)(ta)(ta)又不(bu)會讓(rang)一(yi)(yi)天白白地(di)過,逗(dou)逗(dou)你,撒撒嬌,吃吃醋(cu),玩(wan)玩(wan)“煮飯(fan)仔”,捏個(ge)靖哥哥捏個(ge)蓉兒(er),用(yong)一(yi)(yi)千種方法告訴(su)你她(ta)(ta)(ta)(ta)愛(ai)你、在乎你,我說她(ta)(ta)(ta)(ta)才(cai)是(shi)標準的(de)解語(yu)花。
導演(yan)徐克:如果用如今(jin)的(de)口吻來形容黃(huang)蓉這人的(de)話呢,就應該(gai)是(shi)女強人。因為她(ta)除了聰明伶俐(li)之外(wai)呢,在金庸寫(xie)這個人物的(de)時(shi)候呢,有寫(xie)到(dao)她(ta)又可以入(ru)廚房(fang),又可以上大臺,又可以入(ru)廚房(fang),就是(shi)煮菜(cai)煮得好(hao)之外(wai),好(hao)多(duo)的(de)大場面,她(ta)都出現的(de)話也毫(hao)不遜色。這樣這個人物來講,在如今(jin)來講就是(shi)所(suo)謂“女強人”了。
作家(jia)董千里:黃蓉這個(ge)角色呢(ni),又聰明又美麗,眉角眼(yan)梢充滿(man)靈氣(qi)。我給她八個(ge)字“靜(jing)若處女、動如脫兔”。
導演(yan)楚原(yuan):如(ru)果你(ni)問我誰適合做(zuo)黃蓉這一(yi)個(ge)角色呢?我就只能(neng)夠回(hui)答你(ni)。誰扮演(yan)黃蓉這一(yi)個(ge)角色,就能(neng)使那個(ge)女演(yan)員走紅。
吳靄儀:“其他女角大多(duo)是形象化的(de)(de)(de)(de)人物,但黃蓉卻(que)是活(huo)生生的(de)(de)(de)(de)、有優點、有缺點、會長大、會變、會衰老的(de)(de)(de)(de)真人。音容體(ti)態(tai)歷歷在目,思想個性貫徹(che)分(fen)明;熟讀這兩套小(xiao)說(shuo)覺(jue)得(de)了(le)解黃蓉的(de)(de)(de)(de)一(yi)生,這是在金庸成(cheng)功的(de)(de)(de)(de)角色中(zhong)也(ye)不可多(duo)得(de)的(de)(de)(de)(de)。寫(xie)黃蓉的(de)(de)(de)(de)筆觸(chu)之準確(que)不像(xiang)創(chuang)造(zao)一(yi)個角色,倒(dao)像(xiang)描述一(yi)個作者很(hen)(hen)熟悉(xi)很(hen)(hen)喜(xi)愛的(de)(de)(de)(de)人 。”