金(jin)沙喋血(xue)忠義盡,七子去,一(yi)(yi)(yi)騎還,萬城空巷慟悲泣(qi)。小時候聽楊(yang)家(jia)將(jiang)(jiang),看楊(yang)家(jia)將(jiang)(jiang),總是忘不(bu)了這一(yi)(yi)(yi)幕(mu),悲壯,泣(qi)血(xue)。大丈夫(fu),保家(jia)衛國,戰死殺場,死而(er)無(wu)憾(han)。然而(er)當(dang)真無(wu)憾(han)么?當(dang)王詵(shen)挾私撤軍(jun),當(dang)潘虎城頭放箭(jian),當(dang)楊(yang)業撞(zhuang)死碑前時,死,當(dang)真無(wu)憾(han)嗎?常想,難到英雄當(dang)真不(bu)能容于(yu)太平(ping)(ping)(ping)之世(shi)?于(yu)是,決(jue)定自己提筆,寫(xie)一(yi)(yi)(yi)個不(bu)泣(qi)血(xue)的(de)(de)(de)楊(yang)家(jia)將(jiang)(jiang)。這是一(yi)(yi)(yi)個平(ping)(ping)(ping)凡的(de)(de)(de)小子重生到楊(yang)家(jia)的(de)(de)(de)故(gu)事。平(ping)(ping)(ping)凡,體(ti)弱,懶惰,怕死。只(zhi)是因為(wei)一(yi)(yi)(yi)個夢想。他(ta)將(jiang)(jiang)悄悄改變歷史(shi),顛覆宋朝(chao),重造一(yi)(yi)(yi)個不(bu)再泣(qi)血(xue)的(de)(de)(de)楊(yang)家(jia)將(jiang)(jiang)。