金沙喋血(xue)忠義盡(jin),七子去,一(yi)(yi)騎(qi)還,萬城空巷慟(tong)悲泣(qi)。小時候聽楊(yang)(yang)(yang)家將(jiang)(jiang),看楊(yang)(yang)(yang)家將(jiang)(jiang),總(zong)是忘不(bu)(bu)了這(zhe)一(yi)(yi)幕,悲壯,泣(qi)血(xue)。大(da)丈(zhang)夫,保家衛國,戰(zhan)死(si)殺(sha)場,死(si)而(er)無(wu)憾。然而(er)當(dang)真無(wu)憾么?當(dang)王詵挾私撤(che)軍,當(dang)潘虎城頭(tou)放箭,當(dang)楊(yang)(yang)(yang)業(ye)撞死(si)碑前時,死(si),當(dang)真無(wu)憾嗎(ma)?常想(xiang),難到英雄當(dang)真不(bu)(bu)能容(rong)于(yu)太平之(zhi)世?于(yu)是,決定自己提(ti)筆(bi),寫(xie)一(yi)(yi)個(ge)(ge)不(bu)(bu)泣(qi)血(xue)的楊(yang)(yang)(yang)家將(jiang)(jiang)。這(zhe)是一(yi)(yi)個(ge)(ge)平凡(fan)的小子重(zhong)生到楊(yang)(yang)(yang)家的故事。平凡(fan),體弱(ruo),懶惰(duo),怕死(si)。只是因為一(yi)(yi)個(ge)(ge)夢(meng)想(xiang)。他將(jiang)(jiang)悄(qiao)悄(qiao)改變歷史,顛覆宋朝,重(zhong)造一(yi)(yi)個(ge)(ge)不(bu)(bu)再泣(qi)血(xue)的楊(yang)(yang)(yang)家將(jiang)(jiang)。