凡六十一(yi)(yi)卷。其(qi)卷一(yi)(yi)為(wei)《度(du)(du)人(ren)(ren)(ren)(ren)經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)》本文,今(jin)靈(ling)寶(bao)(bao)諸(zhu)(zhu)(zhu)經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)之一(yi)(yi)。全(quan)文主(zhu)題(ti)思(si)想(xiang)宣傳齋戒誦經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing),功德甚重(zhong),上(shang)(shang)消天(tian)災,保鎮帝王,下禳(rang)毒害以度(du)(du)兆民(min),男女皆受(shou)護度(du)(du),咸得長生。故(gu)可(ke)以“仙道貴生,無(wu)量(liang)度(du)(du)人(ren)(ren)(ren)(ren),上(shang)(shang)開八門,飛天(tian)法(fa)輪。罪福禁戒,宿命因(yin)緣。普受(shou)開度(du)(du),死魂生身(shen)。身(shen)得受(shou)生,上(shang)(shang)聞(wen)諸(zhu)(zhu)(zhu)天(tian)。”該經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)據(ju)《云笈七(qi)簽》卷三(san)《靈(ling)寶(bao)(bao)略記》稱(cheng)(cheng):太極(ji)真人(ren)(ren)(ren)(ren)徐(xu)來(lai)(lai)勒(le)授葛玄(xuan)《靈(ling)寶(bao)(bao)經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)》三(san)十三(san)卷。陶弘景(jing)《真誥敘錄》謂(wei):“葛巢(chao)甫造構靈(ling)寶(bao)(bao),風教(jiao)(jiao)大(da)行”。該經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)卷一(yi)(yi)為(wei)經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)文,馀卷為(wei)敷衍經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)文。敦煌(huang)P2861-P2256號卷子載有(you)(you)宋陸修靜《元始(shi)舊經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)紫微(wei)金格(ge)目》著錄:“《無(wu)量(liang)度(du)(du)人(ren)(ren)(ren)(ren)上(shang)(shang)品(pin)(pin)》一(yi)(yi)卷已出。卷目云:《太上(shang)(shang)洞(dong)(dong)玄(xuan)靈(ling)寶(bao)(bao)無(wu)量(liang)度(du)(du)人(ren)(ren)(ren)(ren)上(shang)(shang)品(pin)(pin)妙(miao)經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)》。”《靈(ling)寶(bao)(bao)無(wu)量(liang)度(du)(du)人(ren)(ren)(ren)(ren)上(shang)(shang)品(pin)(pin)妙(miao)經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)》,由東晉后期葛巢(chao)甫所“造構”,在道教(jiao)(jiao)史上(shang)(shang)有(you)(you)重(zhong)要(yao)(yao)影響(xiang)(xiang)。《度(du)(du)人(ren)(ren)(ren)(ren)經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)》中有(you)(you)明顯的(de)外來(lai)(lai)成分(fen),以往的(de)研(yan)究者常將之歸(gui)于佛教(jiao)(jiao)影響(xiang)(xiang),實際并不確切。《度(du)(du)人(ren)(ren)(ren)(ren)經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)》的(de)外來(lai)(lai)成分(fen)主(zhu)要(yao)(yao)來(lai)(lai)自婆(po)羅(luo)(luo)門教(jiao)(jiao),如以大(da)梵為(wei)主(zhu)神,宇宙經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)歷劫(jie)運的(de)演化(hua)圖景(jing),元始(shi)天(tian)尊開劫(jie)度(du)(du)人(ren)(ren)(ren)(ren),等(deng)等(deng),都是(shi)直接來(lai)(lai)自婆(po)羅(luo)(luo)門教(jiao)(jiao),或是(shi)從中引伸(shen)、訛變而成的(de)。其(qi)中“大(da)梵隱(yin)語”之類對諸(zhu)(zhu)(zhu)天(tian)的(de)贊頌(song)之辭,譯自婆(po)羅(luo)(luo)門經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)典,但經(jing)(jing)(jing)(jing)(jing)過了濃縮改寫。這些贊頌(song)原有(you)(you)一(yi)(yi)定曲(qu)調,稱(cheng)(cheng)為(wei)《洞(dong)(dong)章》,是(shi)步虛聲的(de)前身(shen)。
受(shou)道家(jia)玄(xuan)(xuan)學盛行(xing)的影響(xiang)度人(ren)經在道家(jia)學者中頗受(shou)青睞從(cong)南朝齊嚴(yan)東(dong)開始(shi)。至(zhi)唐薛幽棲、李(li)少微、成玄(xuan)(xuan)英、張(zhang)萬(wan)福,宋(song)陳(chen)景元、陳(chen)椿榮、蕭應叟,元薛季昭、陳(chen)觀吾、陳(chen)致虛(xu),明張(zhang)宇初.都對(dui)《度人(ren)經》進(jin)行(xing)詮解注釋。受(shou)宋(song)朝崇(chong)老尚道的思想影響(xiang),宋(song)真宗、宋(song)徽宗更是為(wei)《度人(ren)經》作序。其(qi)中以道家(jia)思想盛行(xing)的唐宋(song)時代注疏(shu)最多(duo),理(li)論也最為(wei)精湛。
《度人經》本(ben)身包含的(de)哲學思想,主要(yao)是(shi)宇宙生成論(lun)。《度人經》的(de)作者(zhe)和另三位注者(zhe)嚴(yan)東(dong)、薛(xue)幽棲、李少微都受漢代哲學很大(da)的(de)影響, 基本(ben)都是(shi)炁一元論(lun)者(zhe),認為(wei)是(shi)炁生成一切。這個(ge)炁是(shi)原初物質(zhi)、萬物的(de)發生因的(de)意思,并無本(ben)體的(de)含義。《度人經》、嚴(yan)東(dong)、薛(xue)幽棲、成玄英(ying)均認為(wei)宇宙開(kai)始(shi)時初劫叫做延康,之后(hou)是(shi)龍漢,再是(shi)赤明。
成(cheng)玄英進一步(bu)說,延康(kang)劫(jie)時(shi)混沌未(wei)(wei)開(kai)(kai),只有(you)妙炁;龍漢劫(jie)混沌初開(kai)(kai),仍未(wei)(wei)有(you)萬物;赤明(ming)劫(jie)始有(you)陰(yin)陽日月,誕生(sheng)諸天。
妙炁繞諸天一(yi)周,便是(shi)一(yi)年;與五方五行之炁交匯,便產生四時和萬(wan)物。而(er)李少微說(shuo)法不同,他(ta)認為先有龍漢劫(jie)(jie),然(ran)后(hou)(hou)是(shi)赤明劫(jie)(jie);最后(hou)(hou)是(shi)延康劫(jie)(jie),三(san)個大劫(jie)(jie)加(jia)若干小劫(jie)(jie)組成(cheng)一(yi)個大周期,當延康劫(jie)(jie)末時,種民四天,即(ji)無(wu)上(shang)常融天、玉隆騰勝天、龍變梵度天、平(ping)育賈奕天以下,一(yi)切徹底(di)毀滅(mie)。
然后是(shi)關于空間問題(ti)的(de)(de)諸(zhu)天說(shuo)。諸(zhu)天說(shuo)可(ke)能是(shi)《度人經(jing)》中最復雜的(de)(de)問題(ti),已(yi)有幾(ji)位學者(zhe)對(dui)其進行總結,但(dan)都(dou)不夠完整,問題(ti)是(shi)他們都(dou)把(ba)《度人經(jing)》中的(de)(de)諸(zhu)天說(shuo)當做(zuo)完善的(de)(de)學說(shuo)。筆者(zhe)現將(jiang)經(jing)中和(he)四位注疏(shu)者(zhe)的(de)(de)諸(zhu)天說(shuo)總結如下(xia)。五者(zhe)的(de)(de)諸(zhu)天說(shuo)相同的(de)(de)地方(fang)是(shi)都(dou)認為有三十二(er)天和(he)大羅天。
《度人經》提(ti)(ti)到了三十二天(tian)(tian)(tian)上(shang)有大羅(luo)(luo),也提(ti)(ti)到玉清、上(shang)清,但未提(ti)(ti)及有三天(tian)(tian)(tian),而當(dang)時玉清、上(shang)清、大羅(luo)(luo)很難說(shuo)是不(bu)是一(yi)層(ceng)天(tian)(tian)(tian)的(de)名稱(cheng),那么《度人經》中(zhong)的(de)是三十二天(tian)(tian)(tian)說(shuo)或三十三天(tian)(tian)(tian)說(shuo),道教的(de)排列(lie)方式非常特(te)殊(shu)。
在這(zhe)里關(guan)(guan)于(yu)三(san)十二天境(jing)界(jie)的(de)(de)(de)(de)高(gao)下,成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)初(chu)步(bu)展露了他的(de)(de)(de)(de)哲學(xue)才能(neng)(neng)(neng),他認為(wei)(wei)欲界(jie)的(de)(de)(de)(de)人(ren)有(you)六(liu)欲根,凈化一(yi)根則可上升(sheng)一(yi)天,六(liu)根俱凈就(jiu)進入色(se)界(jie),再逐步(bu)凈化六(liu)色(se)塵(chen)(chen)(chen)、六(liu)細塵(chen)(chen)(chen)、六(liu)輕塵(chen)(chen)(chen),則進入無(wu)(wu)色(se)界(jie)。無(wu)(wu)色(se)界(jie)第(di)(di)一(yi)天的(de)(de)(de)(de)人(ren)沒有(you)形體,只(zhi)有(you)心(xin)識。修行炁觀,可進第(di)(di)二天。舍棄(qi)心(xin)識,達(da)到(dao)無(wu)(wu)為(wei)(wei),可進第(di)(di)三(san)天。這(zhe)里的(de)(de)(de)(de)無(wu)(wu)為(wei)(wei)與(yu)下文(wen)兼忘是(shi)同義,特(te)指將空有(you)等(deng)一(yi)切都看作無(wu)(wu)。成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)指出,這(zhe)樣則只(zhi)保留了真(zhen),而失去了應。如能(neng)(neng)(neng)將真(zhen)與(yu)應統一(yi),認識到(dao)若(ruo)有(you)若(ruo)無(wu)(wu),既無(wu)(wu)形象,又能(neng)(neng)(neng)生(sheng)成(cheng)萬(wan)象,則升(sheng)第(di)(di)四(si)(si)天。關(guan)(guan)于(yu)三(san)十二天,保留的(de)(de)(de)(de)成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)的(de)(de)(de)(de)疏文(wen)至此(ci)結束,很明顯,這(zhe)里是(shi)成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)重玄(xuan)(xuan)學(xue)思想的(de)(de)(de)(de)第(di)(di)一(yi)次登場,我們猜測后(hou)面他也(ye)許會(hui)說(shuo)達(da)到(dao)非(fei)有(you)非(fei)無(wu)(wu)的(de)(de)(de)(de)境(jing)界(jie)就(jiu)能(neng)(neng)(neng)升(sheng)入種民四(si)(si)天。在《度(du)人(ren)經(jing)四(si)(si)注》中借(jie)空間來論(lun)述(shu)修行境(jing)界(jie),并(bing)不是(shi)只(zhi)有(you)成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)一(yi)人(ren),但他的(de)(de)(de)(de)論(lun)述(shu)最(zui)為(wei)(wei)深刻。此(ci)前(qian)在解釋原始天尊(zun)說(shuo)經(jing)十遍的(de)(de)(de)(de)一(yi)段經(jing)文(wen)時,也(ye)只(zhi)有(you)成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)一(yi)人(ren)將其解釋為(wei)(wei)修行境(jing)界(jie)的(de)(de)(de)(de)提高(gao)。
《度(du)(du)人經》還宣揚“仙道(dao)(dao)貴(gui)生(sheng)(sheng)(sheng),無量度(du)(du)人”、“仙道(dao)(dao)貴(gui)生(sheng)(sheng)(sheng),鬼(gui)道(dao)(dao)貴(gui)終(zhong)”、“仙道(dao)(dao)常自(zi)吉,鬼(gui)道(dao)(dao)常自(zi)兇”、“仙道(dao)(dao)貴(gui)度(du)(du),鬼(gui)道(dao)(dao)相(xiang)連”之(zhi)(zhi)旨。《度(du)(du)人經》卷(juan)二至六十一(yi)卷(juan),每卷(juan)各立品(pin)(pin)目,內容據第(di)一(yi)卷(juan)加以闡述,主要可(ke)以分(fen)為三(san)大(da)類。第(di)一(yi)類根據陰陽(yang)、三(san)才、五(wu)行之(zhi)(zhi)理論,說明宇宙生(sheng)(sheng)(sheng)成、人物繁育及其順德濟(ji)功之(zhi)(zhi)道(dao)(dao)。如(ru)《玉明運(yun)度(du)(du)品(pin)(pin)》、《陰陽(yang)離合(he)五(wu)行化(hua)體(ti)品(pin)(pin)》等(deng)。第(di)二類舉陳(chen)消災、辟邪(xie)、制鬼(gui)、鎭魔之(zhi)(zhi)方,以盡祈(qi)禳(rang)濟(ji)度(du)(du)之(zhi)(zhi)用。如(ru)《祈(qi)禳(rang)水旱(han)品(pin)(pin)》、《斬滅(mie)五(wu)行邪(xie)怪(guai)品(pin)(pin)》等(deng)。第(di)三(san)類論保(bao)形養神(shen)、長(chang)生(sheng)(sheng)(sheng)成眞之(zhi)(zhi)方。如(ru)《長(chang)生(sheng)(sheng)(sheng)乆視品(pin)(pin)》、《回(hui)生(sheng)(sheng)(sheng)起死品(pin)(pin)》等(deng)。各卷(juan)文(wen)體(ti)結(jie)構與第(di)一(yi)卷(juan)相(xiang)同,但間附眞雯寳符。
度人(ren)(ren)經(jing)自(zi)道家(jia)玄(xuan)(xuan)學盛行(xing),南朝(chao)起(qi)歷代多有(you)注(zhu)(zhu)釋(shi)(shi)。多有(you)以丹道注(zhu)(zhu)釋(shi)(shi)者。然其經(jing)文,以十為(wei)用。在(zai)數術上(shang)是(shi)(shi)超過九(jiu)轉金丹大道的(de)(de)。注(zhu)(zhu)釋(shi)(shi)中以北宋初陳景元(yuan)的(de)(de)《元(yuan)始無(wu)量度人(ren)(ren)上(shang)品妙經(jing)四(si)注(zhu)(zhu)》最重(zhong)要(yao)。其中嚴(yan)東(dong)、薛(xue)(xue)幽棲(qi)、李少(shao)(shao)微(wei),成玄(xuan)(xuan)英(ying)四(si)人(ren)(ren)注(zhu)(zhu)疏中,又以李少(shao)(shao)微(wei)(清(qing)微(wei)派(pai)祖師),成玄(xuan)(xuan)英(ying)(唐朝(chao)哲(zhe)學巔峰)的(de)(de)注(zhu)(zhu)解最為(wei)精彩(cai)玄(xuan)(xuan)奧。嚴(yan)東(dong)、薛(xue)(xue)幽棲(qi)的(de)(de)哲(zhe)學思想(xiang)明顯較李少(shao)(shao)微(wei)、成玄(xuan)(xuan)英(ying)二人(ren)(ren)的(de)(de)原(yuan)始、粗陋。成玄(xuan)(xuan)英(ying)的(de)(de)疏是(shi)(shi)對(dui)李少(shao)(shao)微(wei)的(de)(de)注(zhu)(zhu)的(de)(de)疏解,所(suo)以成玄(xuan)(xuan)英(ying)注(zhu)(zhu)解《度人(ren)(ren)經(jing)》的(de)(de)思想(xiang)跟李少(shao)(shao)微(wei)最為(wei)接(jie)近(jin),他們雖承認梵(fan)炁(qi)的(de)(de)存在(zai),但說梵(fan)炁(qi)只是(shi)(shi)混雜之炁(qi),道不是(shi)(shi)梵(fan)炁(qi),道是(shi)(shi)虛極之理,真正作為(wei)原(yuan)初物質的(de)(de)叫做妙炁(qi)。此外(wai)成玄(xuan)(xuan)英(ying)和李少(shao)(shao)微(wei)都提到了(le)真和應這對(dui)概念(nian),但并(bing)無(wu)深(shen)入分析。
《度人(ren)經四注》中兩個未(wei)引起(qi)足夠重(zhong)(zhong)視的(de)概念玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan)和(he)梵。先(xian)將關于玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan)的(de)不(bu)同(tong)含義(yi)(除(chu)去用作專有名詞如玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan)都、玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan)武等)總結如下,《度人(ren)經》中“玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan)”的(de)含義(yi)有:①“玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan)坐”的(de)玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan),通(tong)懸;②微妙(miao);③炁;④空(kong)(kong)。嚴東注:①空(kong)(kong);②炁;③深(shen)奧;④黑(hei)色;⑤天;⑥深(shen)遠。薛(xue)幽棲注:①微妙(miao)、隱秘;②空(kong)(kong);③真;④道(dao);⑤天;⑥炁。李(li)少(shao)微注:①主觀方面能認(ren)識道(dao)的(de)智慧;②客觀的(de)至(zhi)理、妙(miao)數;③微妙(miao)、深(shen)奧;④天;⑤空(kong)(kong);⑥陰(yin)。成玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan)英(ying)疏:①天;②黑(hei)色,眾色之主;③無窮無極之貌(mao);④空(kong)(kong);⑤微妙(miao);⑥至(zhi)理。作這些羅列并非無用,至(zhi)少(shao)可以看出成玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan)英(ying)、李(li)少(shao)雖還未(wei)將玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan)按照重(zhong)(zhong)玄(xuan)(xuan)(xuan)(xuan)學解(jie)釋(shi)為(wei)(wei)不(bu)滯,而仍(reng)按傳(chuan)統解(jie)釋(shi)為(wei)(wei)天、空(kong)(kong),但(dan)他們(men)并不(bu)同(tong)意將其解(jie)釋(shi)為(wei)(wei)炁,反而解(jie)釋(shi)為(wei)(wei)理。
然后(hou)總結“梵(fan)(fan)”,《度人經》中“梵(fan)(fan)”的(de)(de)(de)含義有:①天;②炁(qi)(qi)(qi)。嚴(yan)東(dong)注:①炁(qi)(qi)(qi);②天;③道;④真。薛幽(you)(you)棲(qi)(qi)注:①道;②玄(xuan);③天;④真;⑤炁(qi)(qi)(qi)。李(li)少(shao)微(wei)(wei)注:①天;②炁(qi)(qi)(qi);③通(tong)(tong)(tong)泛(fan),混雜;④通(tong)(tong)(tong)泛(fan),遍在(zai)。成(cheng)(cheng)玄(xuan)英疏:①炁(qi)(qi)(qi);②通(tong)(tong)(tong)泛(fan),混雜。現能清楚地看出(chu)(chu)成(cheng)(cheng)玄(xuan)英和(he)薛幽(you)(you)棲(qi)(qi)代表(biao)兩(liang)種(zhong)(zhong)對(dui)立(li)的(de)(de)(de)立(li)場,而(er)李(li)少(shao)微(wei)(wei)接近成(cheng)(cheng)玄(xuan)英,嚴(yan)東(dong)接近薛幽(you)(you)棲(qi)(qi)。薛幽(you)(you)棲(qi)(qi)將(jiang)(jiang)梵(fan)(fan)、道皆看做是(shi)(shi)(shi)炁(qi)(qi)(qi)。而(er)成(cheng)(cheng)玄(xuan)英與(yu)(yu)李(li)少(shao)微(wei)(wei)的(de)(de)(de)解釋,將(jiang)(jiang)泛(fan)雜說成(cheng)(cheng)是(shi)(shi)(shi)梵(fan)(fan)的(de)(de)(de)本意,梵(fan)(fan)炁(qi)(qi)(qi)并(bing)不是(shi)(shi)(shi)高(gao)貴的(de)(de)(de)萬(wan)物始祖(zu),而(er)是(shi)(shi)(shi)雜炁(qi)(qi)(qi),是(shi)(shi)(shi)指(zhi)摻雜了(le)兩(liang)個(ge)星宿的(de)(de)(de)炁(qi)(qi)(qi),這樣大大降低了(le)梵(fan)(fan)的(de)(de)(de)地位。這種(zhong)(zhong)解釋出(chu)(chu)于兩(liang)種(zhong)(zhong)考(kao)量。首先(xian)是(shi)(shi)(shi)哲學立(li)場的(de)(de)(de)考(kao)量,成(cheng)(cheng)玄(xuan)英與(yu)(yu)李(li)少(shao)微(wei)(wei)認(ren)為道是(shi)(shi)(shi)真常之(zhi)理,不是(shi)(shi)(shi)梵(fan)(fan)炁(qi)(qi)(qi),而(er)薛幽(you)(you)棲(qi)(qi)認(ren)為梵(fan)(fan)就是(shi)(shi)(shi)道,也(ye)就是(shi)(shi)(shi)梵(fan)(fan)炁(qi)(qi)(qi),這是(shi)(shi)(shi)成(cheng)(cheng)玄(xuan)英與(yu)(yu)李(li)少(shao)微(wei)(wei)決不能同意的(de)(de)(de)。還有就是(shi)(shi)(shi)出(chu)(chu)于宗教(jiao)立(li)場的(de)(de)(de)考(kao)慮,成(cheng)(cheng)玄(xuan)英與(yu)(yu)李(li)少(shao)微(wei)(wei)的(de)(de)(de)思(si)想較之(zhi)前的(de)(de)(de)道教(jiao)學者都要成(cheng)(cheng)熟。
靈寶天尊(zun)(zun)敘述元始(shi)天尊(zun)(zun)在始(shi)青天中(zhong)碧落空歌太(tai)浮(fu)黎土向十方天尊(zun)(zun)大神(shen)演說(shuo)(shuo)(shuo)《靈寶度人(ren)經》教。謂(wei)“說(shuo)(shuo)(shuo)經一(yi)(yi)徧(bian)(bian)(bian),諸天大圣(sheng)同時(shi)稱(cheng)善,是時(shi)一(yi)(yi)國(guo)男(nan)女壟(long)病,耳皆(jie)開(kai)聰(cong)。說(shuo)(shuo)(shuo)經二徧(bian)(bian)(bian),盲者目明。說(shuo)(shuo)(shuo)經三徧(bian)(bian)(bian),喑(yin)者能(neng)言。說(shuo)(shuo)(shuo)經四徧(bian)(bian)(bian),跛痾(e)積逮,皆(jie)能(neng)起行。說(shuo)(shuo)(shuo)經五徧(bian)(bian)(bian),久病痼疾,一(yi)(yi)時(shi)復形(xing)。說(shuo)(shuo)(shuo)經六徧(bian)(bian)(bian),白發反黑,齒落更生(sheng)。說(shuo)(shuo)(shuo)經七徧(bian)(bian)(bian),老(lao)者反壯,少者皆(jie)強(qiang)。說(shuo)(shuo)(shuo)經八(ba)徧(bian)(bian)(bian),婦人(ren)懷姙,鳥獸含胎(tai),已生(sheng)未生(sheng)皆(jie)得(de)生(sheng)成。說(shuo)(shuo)(shuo)經九徧(bian)(bian)(bian),地藏發泄,金(jin)玉(yu)露(lu)形(xing)。說(shuo)(shuo)(shuo)經十徧(bian)(bian)(bian),枯骨更生(sheng),皆(jie)起成人(ren)。”
尊崇(chong)元始天尊為至高(gao)無(wu)上之(zhi)神(shen)。又敷述十方有度人不死(si)之(zhi)神(shen),以及三界、五帝、三十二天帝、地府酆都等神(shen)鬼系統。
謂三(san)界(jie)為欲(yu)(yu)(yu)界(jie)、色(se)(se)(se)界(jie)、無色(se)(se)(se)界(jie)。欲(yu)(yu)(yu)界(jie),言有(you)色(se)(se)(se)欲(yu)(yu)(yu),交接(jie)陰(yin)陽,人民胎生。欲(yu)(yu)(yu)界(jie)有(you)六(liu)天(tian)(tian),初下二天(tian)(tian),果(guo)報尚粗(cu),猶以身高為欲(yu)(yu)(yu),次(ci)二天(tian)(tian)以執手為欲(yu)(yu)(yu)。第(di)(di)五天(tian)(tian)以口說(shuo)為欲(yu)(yu)(yu),第(di)(di)六(liu)天(tian)(tian)以眼神為欲(yu)(yu)(yu)。色(se)(se)(se)界(jie)謂六(liu)欲(yu)(yu)(yu)總凈超出欲(yu)(yu)(yu)界(jie),上進一天(tian)(tian),卽登(deng)色(se)(se)(se)界(jie)。
色界總色一十八天。至(zhi)無(wu)色界,至(zhi)真無(wu)情,不(bu)交(jiao)陰(yin)陽,人民(min)化生,但啖香炁,無(wu)復形質之患。此(ci)界之中,人身微妙,無(wu)復形色,或復形長數百丈(zhang)而人不(bu)見,唯真人能見之,同(tong)天人壽命(ming)。若人修至(zhi)此(ci)天,唯存(cun)心識以入炁觀,更能進修,卽生四種(zhong)民(min)天。
又謂(wei)四種民天(tian)者,除(chu)二(er)炁出入(ru)之外,無(wu)年壽之限,喜(xi)樂清(qing)凈(jing)也。云三十二(er)天(tian),位(wei)在四方,方有八(ba)天(tian),合三十二(er)天(tian)。
又有所謂“三天羅其(qi)上(shang),大羅之上(shang),并皆(jie)空虛(xu),有自(zi)然五(wu)霞(xia),其(qi)色(se)蒼(cang)黃(huang),號曰(yue)黃(huang)天,黃(huang)天之上(shang),其(qi)色(se)青蒼(cang),號曰(yue)蒼(cang)天,蒼(cang)天之上(shang),其(qi)處玄(xuan)空,積空成青,號曰(yue)青天。”
接著說明得生“欲(yu)界(jie)(jie)”、“色界(jie)(jie)”、“無色界(jie)(jie)”、“種(zhong)(zhong)民(min)天(tian)”、“三清境”的方法。謂凡(fan)人口(kou)業凈,有(you)(you)(you)十(shi)善(shan)功,以上(shang)生欲(yu)界(jie)(jie)之天(tian);身業凈,有(you)(you)(you)三百善(shan)功,得生色界(jie)(jie)天(tian);心業凈,有(you)(you)(you)六(liu)百善(shan)功,生無色界(jie)(jie)四天(tian);炁(qi)觀轉妙(miao),結(jie)習都忘,洞入自然,卽升居種(zhong)(zhong)民(min)天(tian)也。
在(zai)地(di)府酆(feng)(feng)(feng)都等鬼(gui)(gui)神(shen)中(zhong)(zhong),有萬神(shen)之(zhi)(zhi)宗的五(wu)帝大魔王總(zong)領(ling)鬼(gui)(gui)兵,飛(fei)游太空,受命(ming)神(shen)公,普(pu)掃不(bu)祥。有天地(di)水三官北酆(feng)(feng)(feng)刺奸明檢鬼(gui)(gui)營。謂酆(feng)(feng)(feng)都九府之(zhi)(zhi)中(zhong)(zhong),有九部刺奸,又有九都使者。北帝在(zai)酆(feng)(feng)(feng)都之(zhi)(zhi)上,命(ming)九都使者常(chang)檢校三官九府之(zhi)(zhi)中(zhong)(zhong)善(shan)惡(e)之(zhi)(zhi)魂等說。謂諸飛(fei)天大神(shen)時(shi)常(chang)監視人們的善(shan)惡(e)行為,若人齊(qi)心修齋,六時(shi)行香(xiang)轉經(jing),降消諸不(bu)祥。
誦(song)讀此(ci)經需要燒(shao)香,面(mian)東而跪。香案坐(zuo)西面(mian)東。
誦八大神咒
誦三清寶誥
誦(song)經題(ti)道言(yan)昔于始青——功(gong)滿德(de)就(jiu),飛升上清。
續香,面東盤坐,如經文(wen)所述操作。
誦經,元(yuan)始(shi)(shi)無量度人上品妙經元(yuan)始(shi)(shi)洞(dong)玄(xuan),靈(ling)寶本章——大量玄(xuan)玄(xuan)也。(其中(zhong)元(yuan)始(shi)(shi)靈(ling)書(shu)上篇不誦)反復(fu)十遍。沒時(shi)間也可一(yi)遍。再沒時(shi)間只誦元(yuan)始(shi)(shi)靈(ling)書(shu)中(zhong)篇。
太極真人頌
回向、結束。
注(zhu)意:元始靈上篇(pian)、下篇(pian)。以及下篇(pian)之后(hou)緊(jin)跟著的那一(yi)段并非平(ping)日誦(song)讀內容。
誦讀時間
每日皆可誦,但必須尋潔凈(jing)之(zhi)地面東誦經。
比較好(hao)的(de)日(ri)子(zi)以下日(ri)子(zi)誦經當天必須吃素、沐浴忌蔥蒜葷腥(xing)酒色
三元(yuan)農(nong)歷正月十(shi)五上元(yuan)日、七月十(shi)五中(zhong)元(yuan)日、十(shi)月十(shi)五下元(yuan)日
三會農歷正(zheng)月初七(qi)日舉(ju)遷上會、七(qi)月初七(qi)日慶生中會、十月初五日建生大會
五(wu)臘(la)天(tian)臘(la)農歷正月(yue)初一、地臘(la)五(wu)月(yue)初五(wu)、道德臘(la)七(qi)(qi)月(yue)初七(qi)(qi)、民歲臘(la)十月(yue)初一、王侯臘(la)臘(la)月(yue)初八
八節(立(li)(li)春(chun)、立(li)(li)夏(xia)、立(li)(li)秋、立(li)(li)冬(dong)(dong)、春(chun)分(fen)、秋分(fen)、夏(xia)至(zhi)靈寶天尊(zun)誕辰、冬(dong)(dong)至(zhi)元(yuan)始天尊(zun)誕辰)
道德天尊誕辰農歷二月十(shi)五日
祖天師(shi)誕辰葛天師(shi)誕辰西(xi)王(wang)母誕辰黃(huang)帝誕辰
本命日(ri)(生(sheng)辰八字四柱日(ri)柱的天(tian)干(gan)(gan)地(di)支凡逢此干(gan)(gan)支之(zhi)日(ri)即為本命日(ri),60干(gan)(gan)支。約2個(ge)月逢一次本命日(ri))
誦讀功德
此(ci)經地(di)位實(shi)在太(tai)高功德太(tai)重誦(song)經必須(xu)鄭重凡是輕泄漏慢秧(yang)及九祖長役鬼官
此經隱含道教一切法脈法流。所以經文中多(duo)次(ci)出(chu)現普度(du)無窮。這是(shi)普。普攝各種根基。此經功德無量使無量之(zhi)人直(zhi)入(ru)甚深玄妙之(zhi)境(jing)地得為(wei)大成真人。是(shi)為(wei)度(du)。
十遍轉(zhuan)經,福德(de)立(li)降,消諸不詳。
凡誦是經十過(guo),諸天齊到。億曾萬祖,幽魂苦爽,皆即受(shou)度(du),上(shang)升(sheng)朱宮。格皆九年,受(shou)化更生,得為(wei)貴人(ren)。(可超(chao)度(du)九玄(xuan)七祖)
八節之日,誦詠是經,得(de)為九宮真人。(九宮者,身神)
本(ben)命之日,誦詠是(shi)經。魂神(shen)澄(cheng)正(zheng),萬炁長存。不經苦惱,身有光明。
誦(song)經十(shi)過,以度(du)尸形如(ru)法,魂神逕上(shang)南宮。(可超度(du)剛亡之人(ren))
一過為10遍。
出示靈寶篇(pian)福(fu)德由是招(福(fu)德與錢(qian)財、健(jian)康、事業成(cheng)正比(bi)例關系)
法義同(tong)涓流滋植成嘉(jia)苗(法流就是鹵水(shui)點豆(dou)腐的(de)鹵水(shui))
道言:
昔於始青(qing)天(tian)中(zhong),碧(bi)落空歌,大浮黎土(tu),受元(yuan)始度(du)人無(wu)(wu)量上品。元(yuan)始天(tian)尊當(dang)說是(shi)經,周回十過(guo),以召十方。始當(dang)詣座,天(tian)真(zhen)大神,上圣高尊,妙(miao)行真(zhen)人,無(wu)(wu)鞅數眾,乘空而來。飛(fei)云(yun)丹霄,綠輿瓊輪(lun)。羽蓋垂蔭,流精玉光。五色郁勃,洞煥太(tai)空。七(qi)日七(qi)夜(ye),諸(zhu)天(tian)日月星宿,璇璣(ji)玉衡,一(yi)時(shi)停輪(lun)。神風靜(jing)默,山海藏云(yun)。天(tian)無(wu)(wu)浮翳(yi),四氣朗清。一(yi)國(guo)地土(tu),山川林木,緬平一(yi)等(deng),無(wu)(wu)復高下。土(tu)皆(jie)做碧(bi)玉,無(wu)(wu)有(you)異色。眾真(zhen)侍座。
元始天尊懸(xuan)坐(zuo)空浮五色獅(shi)子之上(shang)。
說經一遍,諸天大圣(sheng)同時稱(cheng)善,是時一國男女(nv)聾病,耳皆開聰(cong)。
說經二遍(bian),盲者目明。
說經三(san)遍(bian),喑(yin)者能言。
說經(jing)四遍,跛疴積逮,皆能起行。
說(shuo)經五遍,久(jiu)病痼(gu)疾,一時復形。
說經六遍,發白反(fan)黑,齒落更(geng)生(sheng)。
說(shuo)經(jing)七遍(bian),老(lao)者(zhe)反壯(zhuang),少(shao)者(zhe)皆強。
說(shuo)經八遍,婦人懷妊,鳥獸含胎(tai),已生未(wei)生,皆得(de)生成。
說經九遍(bian),地藏發泄(xie),金玉露形。
說經(jing)十遍,枯骨(gu)更(geng)生,皆起成人。
是時,一國是男是女(nv),莫不傾心,皆受護(hu)度,咸得長生。
道言:
是時(shi),元始天(tian)尊,
說經(jing)一遍,東(dong)方無極無量品至(zhi)(zhi)真大(da)神無鞅(yang)之(zhi)眾,浮空而至(zhi)(zhi)。
說經(jing)二遍,南方無(wu)極無(wu)量(liang)品至真大(da)神無(wu)鞅(yang)之(zhi)眾,浮空而至。
說經三遍,西方無(wu)極無(wu)量品(pin)至真大神無(wu)鞅之眾(zhong),浮空而至。
說經四遍,北方無極無量品至真大(da)神無鞅(yang)之眾,浮空而至。
說經五遍,東北(bei)無極無量(liang)品至真大神無鞅之(zhi)眾,浮空而(er)至。
說(shuo)經六遍,東(dong)南(nan)無(wu)極(ji)無(wu)量(liang)品至真(zhen)大神無(wu)鞅之(zhi)眾,浮空而(er)至。
說(shuo)經七遍,西(xi)南無極無量品至真大神無鞅之(zhi)眾,浮(fu)空而至。
說經八遍,西北無(wu)極無(wu)量品至真(zhen)大神無(wu)鞅之眾(zhong),浮空而(er)至。
說經九遍,上方無極(ji)無量(liang)品至真大神無鞅之眾(zhong),浮空而至。
說經十遍,下(xia)方無(wu)極無(wu)量品至(zhi)(zhi)真大神無(wu)鞅之(zhi)眾,浮空而至(zhi)(zhi)。
十(shi)遍周竟,十(shi)方無極天(tian)真大神一時同至。
一(yi)(yi)國(guo)男女(nv),傾(qing)(qing)心歸仰,來者有(you)如細雨密(mi)霧。無(wu)鞅(yang)之(zhi)眾,迮國(guo)一(yi)(yi)半。土皆偏陷(xian),非可(ke)禁止(zhi)。于是元(yuan)始(shi),懸一(yi)(yi)寶珠(zhu)(zhu)(zhu),大如黍米,在空(kong)玄之(zhi)中(zhong),去地五丈。元(yuan)始(shi)登引天真大神(shen),上圣高尊,妙(miao)行真人,十方無(wu)極至真大神(shen),無(wu)鞅(yang)數眾,俱入寶珠(zhu)(zhu)(zhu)之(zhi)中(zhong)。天人仰看,惟見勃(bo)勃(bo)從珠(zhu)(zhu)(zhu)口中(zhong)入,既入珠(zhu)(zhu)(zhu)口,不(bu)(bu)(bu)知(zhi)所在。國(guo)人廓散,地還平正,無(wu)復欹陷(xian)。元(yuan)始(shi)即於寶珠(zhu)(zhu)(zhu)之(zhi)內,說經都竟,眾真監度(du),以授於我(此(ci)處未(wei)受箓不(bu)(bu)(bu)可(ke)稱以授於我,宜稱以授道君)。當(dang)此(ci)之(zhi)時,喜慶難言。法(fa)事(shi)粗悉,諸天復位。倏欻之(zhi)間,寂無(wu)遺響。是時天人遇值經法(fa),普得濟度(du)。全其本年,無(wu)有(you)中(zhong)傷(shang)。傾(qing)(qing)土歸仰,咸行善(shan)心。不(bu)(bu)(bu)殺不(bu)(bu)(bu)害(hai),不(bu)(bu)(bu)嫉不(bu)(bu)(bu)妒(du),不(bu)(bu)(bu)淫不(bu)(bu)(bu)盜,不(bu)(bu)(bu)貪不(bu)(bu)(bu)欲,不(bu)(bu)(bu)憎不(bu)(bu)(bu)女(nv)自(zi)(女(nv)自(zi),是一(yi)(yi)個字(zi),音(yin)zì),言無(wu)華綺,口無(wu)惡聲。齊同慈(ci)愛,異骨成親(qin)。國(guo)安民(min)豐(feng),欣樂(le)太平。經始(shi)出,教一(yi)(yi)國(guo)以道,預有(you)志心,宗(zong)奉禮敬,皆得度(du)世。
道言:
元始(shi)天(tian)尊說經中(zhong)所言(yan),并是諸天(tian)上帝內名隱韻之音。亦是魔(mo)王(wang)內諱(hui),百靈之隱名也,非世上之常辭。上圣(sheng)已成真人,通玄究微(wei),能(neng)悉(xi)其章。
誦(song)之十(shi)過(guo),諸(zhu)天(tian)遙唱,萬(wan)帝設禮。河(he)海靜(jing)默,山(shan)岳藏云。日(ri)月停景,璇(xuan)璣不(bu)行(xing)。群魔束形,鬼精(jing)滅(mie)(mie)爽(shuang)。回尸起死(si),白骨成人。至學之士(shi),誦(song)之十(shi)過(guo)。則五帝侍衛,三界(jie)稽首,魔精(jing)喪眼(yan),鬼妖滅(mie)(mie)爽(shuang),濟(ji)度垂死(si),絕而得(de)生。所(suo)以爾者學士(shi),穢(hui)氣未消,體未洞真,召制(zhi)十(shi)方,威未制(zhi)天(tian)政,德可伏御(yu)地祇,束縛魔靈,但(dan)卻死(si)而已(yi),不(bu)能更(geng)生。輕誦(song)此章,身(shen)則被(bei)殃。供養尊禮,門戶興隆。世世昌熾,與善因緣。萬(wan)災不(bu)干,神明護門。斯經尊妙,獨步玉(yu)京。度人無(wu)量,為萬(wan)道(dao)之宗(zong),巍(wei)巍(wei)大梵,德難可勝。
道言:
凡誦是經(jing)十過,諸天(tian)(tian)齊到(dao)。億(yi)曾萬祖,幽魂(hun)苦爽,皆(jie)(jie)即受(shou)度(du),上(shang)升(sheng)朱宮。格皆(jie)(jie)九年(nian),受(shou)化更生(sheng),得(de)為貴人(ren)(ren)。而(er)好學至經(jing),功滿(man)德(de)就,皆(jie)(jie)得(de)神(shen)仙。飛(fei)升(sheng)金(jin)闕,游(you)宴(yan)玉(yu)京也。上(shang)學之(zhi)士,修誦是經(jing),皆(jie)(jie)即受(shou)度(du),飛(fei)升(sheng)南宮。世(shi)人(ren)(ren)受(shou)誦,則延壽長年(nian),后皆(jie)(jie)得(de)作尸解之(zhi)道。魂(hun)神(shen)暫滅,不(bu)經(jing)地獄,即得(de)返形,游(you)行太空。此經(jing)微妙,普度(du)無窮。一(yi)切天(tian)(tian)人(ren)(ren),莫(mo)不(bu)受(shou)慶(qing),無量之(zhi)福,生(sheng)死蒙惠(hui)。上(shang)天(tian)(tian)所寶,不(bu)傳下世(shi)。至士齎金(jin)寶效心,盟天(tian)(tian)而(er)傳。輕泄漏慢,殃及(ji)九祖,長役(yi)鬼官。侍經(jing)五(wu)帝,玉(yu)童(tong)玉(yu)女,各二十四人(ren)(ren)。營衛(wei)神(shen)文,保(bao)護受(shou)經(jing)者身。
道言:
正月(yue)(yue)長(chang)(chang)齋(zhai)(zhai),誦詠(yong)是經。為上(shang)世亡魂(hun),斷地(di)逮役,度上(shang)南(nan)宮。七(qi)月(yue)(yue)長(chang)(chang)齋(zhai)(zhai),誦詠(yong)是經。身得神(shen)仙,諸(zhu)天書名。黃箓白簡,削死上(shang)生。十月(yue)(yue)長(chang)(chang)齋(zhai)(zhai),誦詠(yong)是經。為國王帝主,君(jun)臣父子,安鎮(zhen)國祚,保天長(chang)(chang)存。世世不(bu)絕,常(chang)為人(ren)(ren)君(jun)。安鎮(zhen)其方,民(min)稱太平。八(ba)節之日(ri),誦詠(yong)是經,得為九宮真人(ren)(ren)。本命(ming)之日(ri),誦詠(yong)是經。魂(hun)神(shen)澄(cheng)正,萬(wan)炁長(chang)(chang)存。不(bu)經苦(ku)惱,身有(you)光明(ming)。三界侍衛,五帝司迎。萬(wan)神(shen)朝禮,名書上(shang)天。功滿德(de)就,飛升上(shang)清。
以下兩段(duan)無(wu)需誦讀,而是要(yao)照著做(zuo)。此時需燒(shao)香三炷(zhu)。面(mian)東盤坐,存思。誦經。
道言:行道之(zhi)日,皆當香湯沐浴,齋戒入(ru)室,東(dong)向叩齒(chi)三十(shi)二通,上聞三十(shi)二天,心拜三十(shi)二過,(叩齒(chi)一通,心拜一帝)閉目靜思:身(shen)坐青(qing)(qing)黃白(bai)三色云(yun)炁之(zhi)中(白(bai)色玄氣(qi)(qi)(qi)(qi)在下丹田(tian)(tian),升入(ru)中丹田(tian)(tian)黃色元氣(qi)(qi)(qi)(qi),白(bai)黃氣(qi)(qi)(qi)(qi)升入(ru)上丹田(tian)(tian)與(yu)青(qing)(qing)色始(shi)氣(qi)(qi)(qi)(qi)混合,涌出(chu)頭外,充滿室內)內外蓊(weng)冥(ming),有(you)青(qing)(qing)龍(long)(肝氣(qi)(qi)(qi)(qi)從(cong)(cong)左(zuo)眼出(chu))白(bai)虎(肺氣(qi)(qi)(qi)(qi)從(cong)(cong)鼻口出(chu)),朱雀(que)(心氣(qi)(qi)(qi)(qi)從(cong)(cong)舌出(chu))玄武(左(zuo)腎從(cong)(cong)左(zuo)耳出(chu)龜(gui),右(you)腎從(cong)(cong)右(you)耳出(chu)蛇)獅(shi)子(脾氣(qi)(qi)(qi)(qi)所化(hua)(hua))白(bai)鶴(he)(據度(du)人(ren)經四注:獅(shi)子左(zuo)右(you)各兩行,行有(you)其八(ba),對坐相望。白(bai)鶴(he)與(yu)獅(shi)子同也),羅(luo)列左(zuo)右(you),日月(yue)(左(zuo)眼化(hua)(hua)為(wei)紫紅之(zhi)日,右(you)眼化(hua)(hua)為(wei)黃白(bai)之(zhi)月(yue))照(zhao)明(ming),洞煥室內,項生(sheng)(sheng)圓象(腦后玉枕穴生(sheng)(sheng)圓光),光映十(shi)方,如此分明(ming)。
密咒曰:無(wu)上(shang)(shang)玄(xuan)元(yuan)(yuan),太上(shang)(shang)道君,召出臣(未受箓、傳(chuan)戒不(bu)可稱(cheng)(cheng)臣。宜(yi)稱(cheng)(cheng)小皂某(mou)(mou)某(mou)(mou)某(mou)(mou)。已皈(gui)依受戒可稱(cheng)(cheng)弟(di)子)身中,三五功曹,左(zuo)右官(guan)使者,侍香玉(yu)童,傳(chuan)言(yan)玉(yu)女,五帝直符(fu),直日(ri)香官(guan),各三十二(er)人(ren)(ren),關啟所(suo)(suo)(suo)言(yan)(所(suo)(suo)(suo)言(yan),即是所(suo)(suo)(suo)求心愿(yuan),不(bu)可求財(cai)),今日(ri)吉慶(qing)(非三元(yuan)(yuan)日(ri)、八節、神誕等,宜(yi)稱(cheng)(cheng)今日(ri)吉日(ri)),長齋(zhai)(未吃素持齋(zhai),不(bu)可稱(cheng)(cheng)長齋(zhai),省略)清堂(tang)(清堂(tang)乃是宮觀,在(zai)家宜(yi)稱(cheng)(cheng)凈室(shi))修行至經,無(wu)量(liang)度(du)人(ren)(ren),愿(yuan)所(suo)(suo)(suo)啟上(shang)(shang)徹(che),徑御無(wu)上(shang)(shang)三十二(er)天元(yuan)(yuan)始上(shang)(shang)帝至尊幾前。畢(bi),引氣三十二(er)過,東(dong)向誦經。(十遍誦法:元(yuan)(yuan)始無(wu)量(liang)度(du)人(ren)(ren)上(shang)(shang)品妙(miao)經元(yuan)(yuan)始洞(dong)玄(xuan)靈寶本章—大量(liang)玄(xuan)玄(xuan)也反復十遍)
元始無量度人(ren)上(shang)品妙經(jing)
元始洞玄(xuan),靈寶本(ben)章(zhang)。上(shang)(shang)品妙(miao)首(shou),十(shi)回度(du)人。百魔隱韻(yun),離(li)合自然(ran)。混洞赤文(wen)(wen),無(wu)(wu)(wu)(wu)無(wu)(wu)(wu)(wu)上(shang)(shang)真。元始祖劫,化生(sheng)(sheng)(sheng)諸天。開明三(san)景(jing),是為(wei)天根。上(shang)(shang)無(wu)(wu)(wu)(wu)復祖,唯道為(wei)身。五(wu)丈(zhang)開廓(kuo),普(pu)殖神(shen)靈。無(wu)(wu)(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)(bu)光,無(wu)(wu)(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)(bu)明。無(wu)(wu)(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)(bu)立,無(wu)(wu)(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)(bu)成。無(wu)(wu)(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)(bu)度(du),無(wu)(wu)(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)(bu)生(sheng)(sheng)(sheng)。是為(wei)大(da)梵。天中(zhong)(zhong)之天。郁羅蕭臺,玉(yu)山上(shang)(shang)京。上(shang)(shang)極無(wu)(wu)(wu)(wu)上(shang)(shang),大(da)羅玉(yu)清。渺(miao)渺(miao)劫仞(ren),若亡若存。三(san)華(hua)離(li)便,大(da)有(you)(you)妙(miao)庭。金闕玉(yu)房,森羅凈霐。大(da)行梵炁,周回十(shi)方。中(zhong)(zhong)有(you)(you)度(du)人不(bu)(bu)死之神(shen)。中(zhong)(zhong)有(you)(you)南(nan)極長生(sheng)(sheng)(sheng)之君。中(zhong)(zhong)有(you)(you)度(du)世(shi)司馬大(da)神(shen)。中(zhong)(zhong)有(you)(you)好生(sheng)(sheng)(sheng)韓君丈(zhang)人。中(zhong)(zhong)有(you)(you)南(nan)上(shang)(shang)司命(ming)司錄。延壽益算度(du)厄(e)尊神(shen)。回骸(hai)起死,無(wu)(wu)(wu)(wu)量(liang)度(du)人。今日(ri)校錄,諸天臨軒。
東(dong)方無(wu)極飛天(tian)神(shen)王(wang)長(chang)生大(da)圣無(wu)量度人。
南方無(wu)極飛(fei)天(tian)神王(wang)長生大圣無(wu)量度人。
西方無極飛天神王(wang)長生大圣(sheng)無量度人。
北方無極飛天神王(wang)長(chang)生大(da)圣無量度人。
東北無極飛天神王(wang)長生大圣(sheng)無量度(du)人。
東南(nan)無極飛天神王長(chang)生大圣無量度人。
西(xi)南(nan)無(wu)極(ji)飛天神王(wang)長生大圣無(wu)量(liang)度人。
西(xi)北無(wu)極飛天神王長(chang)生大圣(sheng)無(wu)量(liang)度人。
上方無(wu)極飛天(tian)神(shen)王長生大圣無(wu)量(liang)度(du)人。
下方無(wu)極飛天(tian)神(shen)王長生大圣無(wu)量度人。
十方至(zhi)真(zhen)(zhen)飛(fei)天(tian)神(shen)(shen)王長生(sheng)(sheng)度(du)世無量大(da)(da)神(shen)(shen)。并乘飛(fei)云,丹輿(yu)綠輦,羽蓋瓊輪(lun),驂駕朱鳳,五色(se)玄龍。建(jian)九(jiu)(jiu)色(se)之(zhi)節,十絕靈旛。前嘯九(jiu)(jiu)鳳齊(qi)唱,后吹八(ba)鸞同鳴。獅子白鶴,嘯歌邕邕。五老(lao)啟途(tu),群仙翼轅。億(yi)乘萬騎,浮空而來。傾光回駕,監真(zhen)(zhen)度(du)生(sheng)(sheng)。諸天(tian)丞相,南昌上(shang)宮。韓司主(zhu)錄,監生(sheng)(sheng)大(da)(da)神(shen)(shen)。執箓把(ba)籍(ji),齊(qi)到帝前。隨所應(ying)度(du),嚴校諸天(tian)。普(pu)告(gao)三(san)界,無極神(shen)(shen)鄉(xiang),泉曲之(zhi)府,北(bei)都羅酆,三(san)官九(jiu)(jiu)署,十二河(he)源。上(shang)解祖(zu)考,億(yi)劫(jie)種親,疾除(chu)罪(zui)簿,落滅(mie)惡根。不得拘留(liu),逼(bi)合(he)鬼群。元始符命,時刻升(sheng)遷。北(bei)都寒(han)池,部衛形(xing)魂。制魔保舉,度(du)品南宮。死魂受(shou)煉,仙化成人。生(sheng)(sheng)身受(shou)度(du),劫(jie)劫(jie)長存(cun)。隨劫(jie)輪(lun)轉,與天(tian)齊(qi)年。永度(du)三(san)途(tu),五苦八(ba)難(nan)。超(chao)凌三(san)界,逍遙上(shang)清。上(shang)清之(zhi)天(tian),天(tian)帝玉真(zhen)(zhen),無色(se)之(zhi)境梵行。
東方八天
太皇(huang)黃曾天(tian),帝郁(yu)繿玉(yu)明。
太明玉完天,帝須阿那田。
清(qing)明何(he)童天,帝元育齊京。
玄胎平育(yu)天,帝劉度內鮮。
元明(ming)文(wen)舉天,帝丑法輪(lun)。
上明七(qi)曜摩夷天(tian),帝恬懀(wei)延。
虛無越衡天,帝正(zheng)定光。
太極(ji)濛翳(yi)天,帝曲育九昌。
南方八天
赤明和陽天,帝理禁上真。
玄明恭華天,帝空謠丑音。
耀明宗(zong)飄(piao)天,帝重光明。
竺(zhu)落皇笳天,帝摩夷妙辯。
虛明(ming)堂曜天(tian),帝(di)阿加(jia)婁生。
觀明端靖(jing)天,帝郁密羅千。
玄明恭慶天,帝龍羅菩提。
太(tai)煥極瑤天,帝宛黎(li)無延(yan)。
西方八天
元載(zai)孔升天,帝開真定(ding)光。
太安皇崖天,帝婆(po)婁(lou)阿貪。
顯(xian)定極風(feng)天,帝(di)招(zhao)真童。
始皇孝芒(mang)天,帝薩(sa)羅婁王。
太(tai)皇(huang)翁重浮容天,帝閔巴(ba)狂。
無思江由天,帝明梵光。
上揲(she)阮(ruan)樂天,帝(di)勃勃監(jian)。
無極曇誓天,帝飄弩穹隆。
北方八天
皓庭霄度天,帝(di)慧覺(jue)昏。
淵通元(yuan)洞天(tian),帝梵行觀(guan)生。
太文翰寵妙成天,帝那育丑瑛。
太素秀樂禁上天,帝龍羅覺長。
太虛無上常容天,帝總監鬼神。
太釋玉隆騰勝天,帝眇(miao)(miao)眇(miao)(miao)行元(yuan)。
龍變(bian)梵度天(tian),帝運(yun)上玄(xuan)玄(xuan)。
太極(ji)平育賈弈天,帝(di)大擇法門
三十(shi)二(er)天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian),三十(shi)二(er)帝(di)(di)。諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)隱(yin)諱,諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)隱(yin)名(ming)。天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)中(zhong)(zhong)(zhong)空(kong)洞,自然靈章(zhang)。諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)隱(yin)韻,天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)中(zhong)(zhong)(zhong)之音,天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)中(zhong)(zhong)(zhong)之尊,天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)中(zhong)(zhong)(zhong)之神,天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)中(zhong)(zhong)(zhong)大(da)魔(mo),天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)中(zhong)(zhong)(zhong)之靈。九和十(shi)合,變化上清。無量之奧,深不(bu)可詳(xiang)。敷落神真,普度天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)人(ren)。今日欣慶受度,歷關諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)。請滅(mie)三惡,斬絕地根,飛度五(wu)(wu)(wu)戶,名(ming)列(lie)太(tai)玄。魔(mo)王(wang)監舉(ju),無拘天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)門。東斗主算,西斗記名(ming),北(bei)斗落死,南斗上升(sheng)。中(zhong)(zhong)(zhong)斗大(da)魁,總監眾靈。青帝(di)(di)護(hu)魂,白(bai)帝(di)(di)侍魄。赤(chi)帝(di)(di)養氣,黑(hei)帝(di)(di)通血。黃(huang)帝(di)(di)中(zhong)(zhong)(zhong)主,萬(wan)(wan)神無越。青天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)魔(mo)王(wang),巴元丑伯。赤(chi)天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)魔(mo)王(wang),負天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)擔石。白(bai)天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)魔(mo)王(wang),反山六(liu)目。黑(hei)天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)魔(mo)王(wang),監丑朗馥。黃(huang)天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)魔(mo)王(wang),橫天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)擔力。五(wu)(wu)(wu)帝(di)(di)大(da)魔(mo),萬(wan)(wan)神之宗。飛行鼓從,總領鬼兵(bing)。麾(hui)幢鼓節,游觀太(tai)空(kong)。自號赫奕,諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)齊功。上天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)度人(ren),嚴攝北(bei)酆。神公受命,普掃不(bu)祥(xiang)。八威吐毒(du),猛(meng)馬四張。天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)丁前驅,大(da)帥仗(zhang)幡。擲火萬(wan)(wan)里,流鈴八沖。敢有干試,拒遏上真。金(jin)鉞前戮(lu),巨天(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)(tian)后刑。屠割鬼爽,風火無停。千(qian)千(qian)截首,萬(wan)(wan)萬(wan)(wan)翦形(xing)。魔(mo)無干犯,鬼無祅精。三官北(bei)酆,明檢鬼營(ying)。不(bu)得容隱(yin),金(jin)馬驛程(cheng)。普告無窮(qiong),萬(wan)(wan)神咸聽。三界五(wu)(wu)(wu)帝(di)(di),列(lie)言上清。
元(yuan)(yuan)(yuan)洞(dong)(dong)玉(yu)歷,龍漢延康。渺渺億(yi)劫,渾沌之(zhi)中(zhong)(zhong)(zhong)。上無(wu)(wu)(wu)復色(se)(se),下(xia)無(wu)(wu)(wu)復淵。風澤洞(dong)(dong)虛(xu),金剛乘天。天上天下(xia),無(wu)(wu)(wu)幽無(wu)(wu)(wu)冥。無(wu)(wu)(wu)形無(wu)(wu)(wu)影,無(wu)(wu)(wu)極無(wu)(wu)(wu)窮。溟涬大梵,寥廓(kuo)無(wu)(wu)(wu)光。赤(chi)明(ming)開(kai)圖,運度(du)(du)自然。元(yuan)(yuan)(yuan)始安(an)鎮(zhen),敷落五(wu)篇(pian)。赤(chi)書玉(yu)字,八(ba)威龍文。保制劫運,使天長(chang)存。梵炁(qi)彌羅,萬范(fan)開(kai)張。元(yuan)(yuan)(yuan)綱(gang)流演,三十二天。輪轉無(wu)(wu)(wu)色(se)(se),周(zhou)回十方。旋斗歷箕,回度(du)(du)五(wu)常。三十五(wu)分,總(zong)炁(qi)上元(yuan)(yuan)(yuan)。八(ba)景冥合(he)(he),炁(qi)入玄(xuan)玄(xuan)。玄(xuan)中(zhong)(zhong)(zhong)太皇,上帝高真(zhen)。泛景太霞(xia),嘯詠洞(dong)(dong)章(zhang)。金真(zhen)朗(lang)郁,流響云(yun)營(ying)。玉(yu)音攝炁(qi),靈風聚煙(yan)。紫虛(xu)郁秀,輔翼萬仙(xian)。千和萬合(he)(he),自然成(cheng)真(zhen)。真(zhen)中(zhong)(zhong)(zhong)有神,長(chang)生大君。無(wu)(wu)(wu)英公子。白元(yuan)(yuan)(yuan)尊神。太一司命(ming)(ming)。桃康合(he)(he)延。執符把箓,保命(ming)(ming)生根。上游上清,出(chu)入華房。八(ba)冥之(zhi)內,細微之(zhi)中(zhong)(zhong)(zhong)。下(xia)鎮(zhen)人身(shen)(shen),泥丸(wan)絳宮。中(zhong)(zhong)(zhong)理五(wu)炁(qi),混合(he)(he)百神。十轉回靈,萬炁(qi)齊仙(xian)。仙(xian)道貴(gui)生,無(wu)(wu)(wu)量度(du)(du)人。上開(kai)八(ba)門,飛天法輪。罪福禁戒,宿命(ming)(ming)因緣(yuan)。普受(shou)開(kai)度(du)(du),死魂生身(shen)(shen)。身(shen)(shen)得受(shou)生,上聞諸天。諸天之(zhi)上,各(ge)有生門。中(zhong)(zhong)(zhong)有空洞(dong)(dong),謠歌之(zhi)章(zhang)。魔王(wang)靈篇(pian),辭參高真(zhen)。
第(di)一(yi),欲界飛空之音(yin)
人(ren)道(dao)(dao)渺渺,仙道(dao)(dao)莽莽。
鬼道樂(le)兮(xi),當人生門。
仙(xian)道貴(gui)(gui)生,鬼道貴(gui)(gui)終(zhong)。
仙道(dao)常自(zi)吉,鬼道(dao)常自(zi)兇。
高上(shang)清靈(ling)爽,悲歌朗(lang)太空。
唯愿仙道成,不欲人道窮。
北都泉(quan)曲府,中有萬鬼(gui)群。
但欲(yu)遏人(ren)算,斷絕(jue)人(ren)命門。
阿(a)人歌洞章,以攝北羅酆。
束誦祅魔精,斬馘(guo)六(liu)鬼鋒。
諸天炁(qi)蕩蕩,我(wo)道(dao)日興隆(long)。
第二(er),色(se)界(jie)魔(mo)王之章
落落高張,明(ming)炁四騫。
梵行諸天,周回(hui)十方。
無量大神,皆由我身。
我有洞(dong)章,萬遍(bian)成仙。
仙道貴度,鬼道相連。
天地渺莽,穢氣氛氛。
三界(jie)樂兮,過(guo)之(zhi)長存。
身度我界,體入(ru)自(zi)然。
此時(shi)樂兮,薄由我(wo)恩。
龍漢蕩(dang)蕩(dang),何能別真。
我界難度,故(gu)作洞文。
變化飛空(kong),以試爾身。
成敗懈退,度者幾人。
笑(xiao)爾(er)不度(du),故為歌音(yin)。
第三,無色界魔王歌曰
三界之(zhi)上,眇眇大羅。
上無色根,云(yun)層峨(e)峨(e)。
唯(wei)有元(yuan)始(shi),浩劫之家(jia)。
部制我(wo)界,統乘(cheng)玄都(dou)。
有過(guo)我(wo)界,身入玉(yu)虛(xu)。
我位上(shang)王,匡御眾(zhong)魔(mo)。
空中萬變,穢氣紛葩。
保真(zhen)者少(shao),迷惑者多。
仙(xian)道難固(gu),鬼道易邪。
人道(dao)者心,諒不由他。
仙道貴實,人道貴華。
爾不樂仙道,三(san)界(jie)那(nei)得過。
其欲轉五(wu)道,我當復奈何。
此三界之(zhi)上,飛空之(zhi)中魔(mo)(mo)王(wang)歌音。音參洞(dong)章(zhang),誦之(zhi)百遍,名度(du)南宮(gong)。誦之(zhi)千遍,魔(mo)(mo)王(wang)保(bao)迎。萬遍道備,飛升(sheng)太空。過度(du)三界,位登仙(xian)公。有聞靈音,魔(mo)(mo)王(wang)敬(jing)形。敕(chi)制地祇,侍衛送迎。拔出地戶,五苦(ku)八難,七祖升(sheng)遷,永(yong)離(li)鬼官。魂度(du)朱(zhu)陵,受煉更生(sheng)。是謂無(wu)量(liang),普度(du)無(wu)窮。有秘上天文,諸天共(gong)所崇。泄慢墮地獄(yu),禍及七祖翁。
道言:
此二章并是(shi)(shi)諸天上(shang)帝,及至(zhi)靈魔王隱秘之音(yin)。皆是(shi)(shi)大(da)梵之言,非世上(shang)常(chang)辭。言無(wu)韻麗,曲無(wu)華(hua)宛(wan)。故謂(wei)玄奧,難(nan)可尋詳。上(shang)天所寶,秘於(wu)玄都,紫微上(shang)宮。依玄科(ke)四(si)萬劫(jie)一傳,若有至(zhi)人,齎金寶質心,依舊(jiu)格(ge)告(gao)盟十天,然后(hou)而付焉。
道言:
夫(fu)天地運(yun)度(du),亦(yi)有(you)(you)否(fou)(fou)終。日月五星,亦(yi)有(you)(you)虧盈。至圣神人,亦(yi)有(you)(you)休否(fou)(fou)。末學之(zhi)夫(fu),亦(yi)有(you)(you)疾傷。凡(fan)有(you)(you)此災(zai),同(tong)氣皆當。齊心修(xiu)齋(zhai),六時行香。十遍轉經,福德立降,消諸(zhu)不祥(xiang)。無量之(zhi)文,普度(du)無窮。
道言:
夫末學(xue)(xue)道淺,或仙品(pin)未(wei)充,運應滅(mie)度,身(shen)經太陰。臨過之(zhi)時(shi),同學(xue)(xue)至人,為其行香。誦經十過,以度尸形(xing)如法,魂神(shen)徑上南宮。隨(sui)其學(xue)(xue)功,計日(ri)而得更生。轉輪不滅(mie),便得神(shen)仙。
道言:
夫天(tian)地運終,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)齋(zhai)(zhai)(zhai),行(xing)(xing)香(xiang)(xiang)誦經(jing)。星宿錯度(du),日月失昏,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)齋(zhai)(zhai)(zhai),行(xing)(xing)香(xiang)(xiang)誦經(jing)。四時失度(du),陰陽不調,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)齋(zhai)(zhai)(zhai),行(xing)(xing)香(xiang)(xiang)誦經(jing)。國主有災(zai),兵革四興,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)齋(zhai)(zhai)(zhai),行(xing)(xing)香(xiang)(xiang)誦經(jing)。疫毒(du)流行(xing)(xing),兆民死傷,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)齋(zhai)(zhai)(zhai),行(xing)(xing)香(xiang)(xiang)誦經(jing)。師友命過,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)齋(zhai)(zhai)(zhai),行(xing)(xing)香(xiang)(xiang)誦經(jing)。夫齋(zhai)(zhai)(zhai)戒誦經(jing),功德(de)甚重,上消天(tian)災(zai),保(bao)鎮帝王。下禳毒(du)害(hai),以(yi)度(du)兆民。生死受賴,其福難(nan)勝。故曰無量,普(pu)度(du)天(tian)人。
道言:
凡(fan)有是經,能為天(tian)地,帝主兆民,行是功(gong)德。有災之日,發心(xin)修齋(zhai)。燒香誦經十過,皆諸(zhu)天(tian)記名(ming),萬神侍衛,右(you)別(bie)至(zhi)人(ren),剋得(de)為圣君金(jin)闕之臣(chen)。諸(zhu)天(tian)記人(ren)功(gong)過,毫分無(wu)失。天(tian)中魔(mo)王,亦保(bao)舉爾身(shen),得(de)道(dao)者乃當(dang)洞明至(zhi)言也。
諸天中大梵隱語無(wu)量音道(dao)君撰
(元始(shi)靈(ling)書上篇、下篇并非平日誦(song)讀(du)內容。若誦(song)讀(du),宜直接誦(song)讀(du)元始(shi)靈(ling)書中(zhong)篇,道言(yan):此(ci)諸天中(zhong)大梵隱語無(wu)量(liang)之音到大量(liang)玄玄也,太極真人頌(song)。)
元始靈書(shu)上篇(非平日(ri)誦(song)讀(du)內容)
東方八天
廣生(sheng)高映,覺元洞虛。
應玄九真,化交肇圖。
文(wen)靈運構,宗范玄都。
感變總括,威昭自成。
綠岑遷景,皇道含明。
天琳耀權(quan),炁晶育魂。
融羅(luo)負(fu)立(li),圓英(ying)隱旻。
期(qi)巨(ju)神包,洪綱(gang)告寧。
南方八天
章炎通泛,堅敷澄(cheng)宗。
虛象玄華,龍(long)陽儛穹。
微(wei)正霄艷,淵太凝(ning)沖(chong)。
元關三紐(niu),大梵飛(fei)空。
隱覺(jue)龍益,天倫慶呈。
神(shen)戶纏絡,真元散精(jing)。
凈握冥照,回(hui)合升遷(qian)。
導騫宴云,靈應騰天。
西方八天
剛澤(ze)微控(kong),陰峻孤(gu)儀。
貫炁明素,宸洞開微。
周(zhou)化幽應,澄輝(hui)帝臺(tai)。
平遐挹(yi)虛,恢茂童池(chi)。
結飆臨育,麗(li)無散開。
陽通百(bai)六,沉芒隱階。
幽廓(kuo)冥默,真峰會靈。
堅丕順道,告(gao)命(ming)騫(qian)林。
北方八天
龍安洞變,純陽隱(yin)玄。
方本還(huan)炁(qi),象(xiang)伏(fu)高員(yuan)。
神變惠允,解煉靈根(gen)。
赤精純道,成(cheng)號威(wei)尊。
利云友常,億仞中丘。
郁城瓊壘(lei),謠音慶流。
受(shou)位玉室,大憲通(tong)幽。
玄章煥(huan)落,綱輪乃周。
元(yuan)始靈書中(zhong)篇(pian)道君撰(zhuan)
東方八天
亶婁阿薈,無惒觀音。
須延明首,法攬菩曇(tan)。
稼那阿奕,忽訶流(liu)吟。
華都曲麗,鮮(xian)菩(pu)育臻(zhen)。
答(da)落大梵(fan),散煙慶云。
飛灑玉都,明魔上門。
無(wu)行上首,回蹠流玄(xuan)。
阿陀龍(long)羅,四(si)象吁員。
南方八天
南閻洞(dong)浮(fu),玉眸詵(shen)詵(shen)。
梵形落空(kong),九靈推前(qian)。
凙