林(lin)熙(xi)春(chun),字(zi)志和,號仰晉,生于(yu)(yu)嘉靖三十(shi)一(yi)年(1552年),海陽龍溪(今(jin)潮安(an)庵埠(bu))寶隴村人。出(chu)生后(hou)父母(mu)(mu)相繼(ji)亡故,家境(jing)中落,全(quan)憑嫂嫂撫養(yang)成人。但據(ju)(ju)志書所載,林(lin)熙(xi)春(chun)于(yu)(yu)明萬歷十(shi)一(yi)年(1583年)中進士后(hou),授四(si)川巴陵縣(xian)令,不久(jiu)即“以內艱(jian)歸”。所謂“內艱(jian)”,即母(mu)(mu)喪(sang)(按,俗稱(cheng)父喪(sang)為(wei)(wei)外艱(jian),母(mu)(mu)喪(sang)為(wei)(wei)內艱(jian),統稱(cheng)丁憂,丁艱(jian))。據(ju)(ju)此,乃母(mu)(mu)似(si)應(ying)逝(shi)于(yu)(yu)他登第授官之后(hou)。當然,這也不排(pai)除林(lin)熙(xi)春(chun)視嫂為(wei)(wei)娘的可能(neng)。據(ju)(ju)稱(cheng),林(lin)熙(xi)春(chun)為(wei)(wei)報答嫂恩,登第后(hou)還特為(wei)(wei)其嫂在屋旁挖塘放養(yang)烏耳鰻,抵今(jin)池塘尚在。
林(lin)(lin)熙(xi)春在(zai)巴陵任上(shang),清(qing)理浮糧,豁免差役,很(hen)有(you)一番(fan)作(zuo)為,所以丁艱(jian)之后(hou)(hou),起(qi)用為福建將(jiang)樂(le)縣(xian)令。將(jiang)樂(le)縣(xian)是北宋著名(ming)學者楊(yang)時(號龜山(shan))的故鄉。楊(yang)時是程門四大弟子之一,在(zai)將(jiang)樂(le)縣(xian)當然影響頗大。林(lin)(lin)熙(xi)春到任后(hou)(hou),特為創建楊(yang)龜山(shan)祠,為楊(yang)龜山(shan)文集(ji)作(zuo)序;同時整(zheng)修學宮,十分重視文化教育。
此(ci)后,林(lin)熙(xi)春(chun)升任戶科給(gei)(gei)事(shi)中(zhong)(zhong)(zhong),又(you)歷任禮科、兵科、以(yi)(yi)(yi)(yi)至工(gong)(gong)科都(dou)給(gei)(gei)事(shi)。明朝(chao)給(gei)(gei)事(shi)中(zhong)(zhong)(zhong),分為(wei)吏、戶、禮、兵、刑、工(gong)(gong)六科,掌侍(shi)從規諫,有(you)(you)(you)糾察(cha)六部弊誤,駁正章奏,封還(huan)制敕之(zhi)權。林(lin)熙(xi)春(chun)在(zai)各科給(gei)(gei)事(shi)中(zhong)(zhong)(zhong)任上(shang)(shang),“多所建白(建議(yi))”,的(de)(de)確(que)是(shi)“格心(xin)而(er)(er)(er)(er)致(zhi)主(zhu)(zhu)也”。他(ta)(ta)(ta)見正月初一(yi)狂風蔽天,黃(huang)(huang)沙布地,晝(zhou)夜不(bu)(bu)息,而(er)(er)(er)(er)趁機上(shang)(shang)了《元(yuan)旦風霾摘(zhai)陳(chen)時政(zheng)疏(shu)(shu)》,指出當年無歲不(bu)(bu)荒,無處不(bu)(bu)荒,以(yi)(yi)(yi)(yi)致(zhi)“骨肉無親,人(ren)(ren)畜相食,疾疫(yi)枕藉,惡少揭竿”的(de)(de)嚴重(zhong)情(qing)況,勸告皇帝“一(yi)下(xia)箸,必(bi)思(si)有(you)(you)(you)啼饑之(zhi)赤子,而(er)(er)(er)(er)減膳(shan)常殷;一(yi)授衣,必(bi)思(si)有(you)(you)(you)沖(chong)寒之(zhi)將帥,而(er)(er)(er)(er)賜貂宜切(qie);一(yi)馭仆從,必(bi)思(si)有(you)(you)(you)野(ye)伏之(zhi)賢人(ren)(ren),而(er)(er)(er)(er)弓旌宜勤”;他(ta)(ta)(ta)審閱(yue)薊(ji)遼總督顧養謙(qian)虛報“倭情(qing)”以(yi)(yi)(yi)(yi)及(ji)朝(chao)鮮國(guo)(guo)(guo)王李日公有(you)(you)(you)關“賊(zei)情(qing)”報告,毅(yi)然上(shang)(shang)《參東(dong)封疏(shu)(shu)》,以(yi)(yi)(yi)(yi)明代歷朝(chao)教訓,說(shuo)明倭情(qing)多變,“創之(zhi)則(ze)中(zhong)(zhong)(zhong)國(guo)(guo)(guo)安(an),款之(zhi)則(ze)中(zhong)(zhong)(zhong)國(guo)(guo)(guo)不(bu)(bu)安(an)”,東(dong)封斷不(bu)(bu)可行(xing)(xing);他(ta)(ta)(ta)針(zhen)對導淮(淮河(he)(he))分黃(huang)(huang)(黃(huang)(huang)河(he)(he))之(zhi)難,以(yi)(yi)(yi)(yi)及(ji)中(zhong)(zhong)(zhong)央與地方官員種種不(bu)(bu)同(tong)見解,連上(shang)(shang)《河(he)(he)工(gong)(gong)寬限加敕疏(shu)(shu)》、《河(he)(he)工(gong)(gong)參道(dao)府疏(shu)(shu)》,實事(shi)求是(shi)地陳(chen)明利弊,力主(zhu)(zhu)“寬限勘議(yi)”,以(yi)(yi)(yi)(yi)制止“按(an)(an)臣(指巡按(an)(an)崔邦(bang)亮)謀國(guo)(guo)(guo)過(guo)急,巡河(he)(he)請(qing)遣非宜”,并懇(ken)切(qie)請(qing)求皇上(shang)(shang)“天語丁寧(叮嚀)河(he)(he)道(dao)諸臣,各以(yi)(yi)(yi)(yi)宗(zong)社為(wei)重(zhong),毋以(yi)(yi)(yi)(yi)祖陵、民生(sheng)、運(yun)道(dao)而(er)(er)(er)(er)稍分岐,同(tong)以(yi)(yi)(yi)(yi)公事(shi)為(wei)心(xin)”;他(ta)(ta)(ta)見內承運(yun)庫傳旨發下(xia)花樣,著工(gong)(gong)部行(xing)(xing)文山(shan)西(xi)(xi)布政(zheng)司“織造潞紬(chou)一(yi)萬(wan)(wan)三千(qian)余疋”,又(you)上(shang)(shang)了《請(qing)省織造疏(shu)(shu)》,嚴肅指出“潞紬(chou)至一(yi)萬(wan)(wan)三千(qian)余疋,工(gong)(gong)費當不(bu)(bu)下(xia)二十(shi)余萬(wan)(wan)金(jin),而(er)(er)(er)(er)竟責(ze)備于禾谷半(ban)登之(zhi)山(shan)西(xi)(xi)”,那是(shi)“瘡痍(yi)未起加派難堪”,進(jin)而(er)(er)(er)(er)坦(tan)痛地“伏望皇上(shang)(shang),垂(chui)慈念(nian)一(yi)絲(si)一(yi)縷,盡屬(shu)閭閻(yan)膏脈;一(yi)銖一(yi)兩(liang),足活災疲數(shu)命”,從而(er)(er)(er)(er)下(xia)令工(gong)(gong)部暫停執行(xing)(xing);他(ta)(ta)(ta)見內承運(yun)庫管(guan)庫事(shi)太監孫(sun)順等著工(gong)(gong)部行(xing)(xing)文西(xi)(xi)北地方,從速(su)采(cai)買回(hui)(hui)青(顏料,石青中(zhong)(zhong)(zhong)之(zhi)最貴者,瓷(ci)器用以(yi)(yi)(yi)(yi)為(wei)釉),即(ji)上(shang)(shang)《請(qing)免(mian)人(ren)(ren)回(hui)(hui)采(cai)買回(hui)(hui)青疏(shu)(shu)》,懇(ken)切(qie)陳(chen)言:“青六百斛,值當數(shu)萬(wan)(wan)”,進(jin)入土魯番(fan)也好(hao),深入回(hui)(hui)回(hui)(hui)國(guo)(guo)(guo)也好(hao),都(dou)無疑是(shi)“以(yi)(yi)(yi)(yi)厚資而(er)(er)(er)(er)探豺狼之(zhi)境”,“以(yi)(yi)(yi)(yi)華語而(er)(er)(er)(er)人(ren)(ren)侏(zhu)亻(ren)離之(zhi)鄉”,“以(yi)(yi)(yi)(yi)天朝(chao)而(er)(er)(er)(er)徼絕域之(zhi)物”,“焉知其(qi)不(bu)(bu)我(wo)侮(wu)乎”?然后建議(yi)通過(guo)甘肅撫按(an)(an)向(xiang)土魯番(fan)、回(hui)(hui)回(hui)(hui)國(guo)(guo)(guo)宣(xuan)威布恩,以(yi)(yi)(yi)(yi)待其(qi)“真誠上(shang)(shang)供”。所有(you)(you)(you)這些,“皆(jie)關宗(zong)社大計”,都(dou)是(shi)符合實際情(qing)況的(de)(de)積極建議(yi)。在(zai)其(qi)位,謀其(qi)政(zheng)。作為(wei)可以(yi)(yi)(yi)(yi)直接向(xiang)皇帝進(jin)言的(de)(de)給(gei)(gei)事(shi)中(zhong)(zhong)(zhong),林(lin)熙(xi)春(chun)確(que)是(shi)盡到責(ze)任了。
言(yan)(yan)(yan)官緘默,就是(shi)失職。萬歷二十三年(nian)(nian)(1595年(nian)(nian)),因諸言(yan)(yan)(yan)官對軍政大事(shi)不(bu)(bu)敢(gan)加以(yi)評議(陳澤(ze)泓(hong)謂(wei)“因上(shang)疏(shu)(shu)陳言(yan)(yan)(yan)”,又(you)(you)誤!),激惱了萬歷帝,一(yi)(yi)下子貶斥了34人(ren)。御史(shi)馬經綸(lun)為救言(yan)(yan)(yan)官,慷慨(kai)陳詞(ci)(ci),又(you)(you)遭“降(jiang)調”。其時,閣臣(chen)上(shang)疏(shu)(shu)解(jie)(jie)救不(bu)(bu)了,諫臺具疏(shu)(shu)而(er)不(bu)(bu)敢(gan)上(shang)。對此(ci),林(lin)(lin)(lin)熙春(chun)(chun)毅然(ran)于第二年(nian)(nian)正月,偕(xie)率(lv)同(tong)僚,帶(dai)頭抗疏(shu)(shu),伸(shen)救言(yan)(yan)(yan)官。他在疏(shu)(shu)中(zhong)侃(kan)侃(kan)而(er)言(yan)(yan)(yan):“陛下怒言(yan)(yan)(yan)官緘默,斥逐三十余人(ren),臣(chen)等不(bu)(bu)勝悚懼;今御史(shi)馬經綸(lun)慷慨(kai)陳言(yan)(yan)(yan),竊意必溫旨褒(bao)嘉,顧亦從貶斥,是(shi)以(yi)建(jian)言(yan)(yan)(yan)罪耶,抑以(yi)不(bu)(bu)言(yan)(yan)(yan)罪耶?臣(chen)等不(bu)(bu)能解(jie)(jie)也。前所罪者(zhe)既以(yi)不(bu)(bu)言(yan)(yan)(yan)之(zhi)故;今所罪者(zhe)又(you)(you)以(yi)敢(gan)言(yan)(yan)(yan)之(zhi)故。臣(chen)等安所適從哉(zai)。陛下誠(cheng)以(yi)不(bu)(bu)言(yan)(yan)(yan)為溺職,則臣(chen)等不(bu)(bu)難進(jin)憂危之(zhi)苦(ku)詞(ci)(ci);誠(cheng)以(yi)直(zhi)言(yan)(yan)(yan)為忤旨,則臣(chen)等不(bu)(bu)難效喑默之(zhi)成習。但恐廟(miao)堂之(zhi)上(shang),率(lv)諂(chan)佞取容,非君上(shang)之(zhi)福也。”這(zhe)一(yi)(yi)來,萬歷帝更加惱羞成怒,竟將(jiang)林(lin)(lin)(lin)熙春(chun)(chun)也降(jiang)調湖南茶陵(ling)州判官。從此(ci)林(lin)(lin)(lin)熙春(chun)(chun)稱(cheng)病家(jia)居,一(yi)(yi)住就是(shi)10年(nian)(nian),“未嘗只字入長安”。萬歷三十四年(nian)(nian) (1606年(nian)(nian)),林(lin)(lin)(lin)熙春(chun)(chun)接量移廣西賀(he)縣(xian)的(de)任命,他依然(ran)沒有(you)赴(fu)任,直(zhi)至萬歷去世,前后(hou)24年(nian)(nian)(陳澤(ze)泓(hong)謂(wei)家(jia)居16年(nian)(nian),又(you)(you)誤)閑住家(jia)中(zhong)。
明神(shen)宗去世后(hou),光宗即位,改元泰昌。是年(1620年),下旨起(qi)用閑置舊臣。于是,年已(yi)68歲的林熙春(chun)重被(bei)起(qi)用。他以(yi)南(nan)京儀制郎(lang)中升任光祿少卿(qing)(qing)(qing)。此后(hou)歷任太(tai)仆(pu)少卿(qing)(qing)(qing)、右(you)通政、太(tai)仆(pu)寺(si)卿(qing)(qing)(qing)、太(tai)常(chang)寺(si)卿(qing)(qing)(qing)、大理寺(si)卿(qing)(qing)(qing)。
這期間,林熙春雖已(yi)(yi)年屆(jie)古稀,依然敢于直言,膽識(shi)不減當年。他在太仆寺(si)少卿任上(shang)(shang),就曾上(shang)(shang)《請蠲畿輔加派并練(lian)鄉(xiang)兵疏》,極(ji)力強調“民(min)(min)為邦(bang)本”,反對“加派”不斷,深刻地指出(chu):畿輔之(zhi)(zhi)(zhi)民(min)(min)“朝不保夕者已(yi)(yi)十(shi)室而(er)九”,現又加上(shang)(shang)“馬(ma)匹之(zhi)(zhi)(zhi)征調無已(yi)(yi);器甲(jia)之(zhi)(zhi)(zhi)繕(shan)修無已(yi)(yi);車輛(liang)之(zhi)(zhi)(zhi)締(di)造無已(yi)(yi);豆粟之(zhi)(zhi)(zhi)買運無已(yi)(yi)”。以至于“援兵繹(yi)騷(sao),雞犬(quan)靡寧(ning)”,“魚驚(jing)鳥竄(cuan)”,而(er)且“益加保甲(jia)鄉(xiang)兵之(zhi)(zhi)(zhi)役”,那未,“民(min)(min)無樂生,業(ye)已(yi)(yi)思亂(luan)”,情勢(shi)將越來越嚴重了。為此,他再(zai)次指出(chu):“民(min)(min)心斷不可(ke)失(shi)”,應“將加派蠲免,仍發帑(tang)金以練(lian)鄉(xiang)兵。”這的(de)(de)確是既解民(min)(min)瘼(mo),也(ye)紓君憂的(de)(de)建言。
與此(ci)同(tong)時(shi)(shi),林熙春曾(ceng)奉旨總理京邊馬政。由于(yu)他(ta)克盡職守,一月之(zhi)內,即精選戰馬3萬(wan)余騎。并經武官調試評定,全部合格(ge)。在(zai)(zai)(zai)署(shu)理東(dong)路(lu)馬政之(zhi)時(shi)(shi),曾(ceng)“出巡(xun)點馬”抵玉田縣。聞“城內兵(bing)(bing)(bing)變(bian)”,新(xin)舊兵(bing)(bing)(bing)格(ge)斗,殺傷不(bu)少,他(ta)毅然“驅車(che)進城”。面(mian)對(dui)“新(xin)兵(bing)(bing)(bing)滿街,擁戟露刃,環(huan)列輿前(qian),吶喊請救”的嚴峻態(tai)勢,一面(mian)詢(xun)明情(qing)由,許(xu)以憐恤,一面(mian)“宣(xuan)布(bu)朝廷威德”,嚴肅地告誡:“勿再鼓噪”,如(ru)果“甘為亂民,法不(bu)爾宥”,遂(sui)(sui)使亂兵(bing)(bing)(bing)“寂然”。同(tong)時(shi)(shi),他(ta)了解到此(ci)次兵(bing)(bing)(bing)變(bian),緣由在(zai)(zai)(zai)于(yu)“參將(jiang)(jiang)袁應(ying)兆之(zhi)殘虐”。袁押解浙兵(bing)(bing)(bing)援遼,途中逃走(zou)逾千,于(yu)是在(zai)(zai)(zai)天(tian)津(jin)招募湊數(shu),并對(dui)天(tian)津(jin)新(xin)兵(bing)(bing)(bing)許(xu)以安(an)家(jia)費用,后又未(wei)能如(ru)諾,遂(sui)(sui)演(yan)成此(ci)次兵(bing)(bing)(bing)變(bian)。為此(ci)林熙春特向(xiang)皇上參了袁應(ying)兆一本,請求將(jiang)(jiang)浙兵(bing)(bing)(bing)逃走(zou)和(he)玉田兵(bing)(bing)(bing)變(bian)損失,“就應(ying)兆家(jia)勘(kan)產賠還”,并“立(li)殉賜劍”,將(jiang)(jiang)應(ying)兆正法。
在大(da)理寺卿任上(shang),林(lin)熙春針對大(da)理寺案牘如山積的情況(kuang),力為厘剔(ti),盡快加以清理,使(shi)弊絕風(feng)清,并及(ji)時上(shang)《申(shen)飭法紀疏(shu)》。疏(shu)中本著重(zhong)民(min)命(ming),保(bao)太和,特為“擬(ni)民(min)約者(zhe)八(ba)條(tiao)”,“擬(ni)官(guan)(guan)約者(zhe)八(ba)條(tiao)”,使(shi)有關官(guan)(guan)民(min)都有約可(ke)依,有章可(ke)循。
天(tian)啟四(si)年(nian)(1624年(nian)),魏忠賢閹黨之(zhi)禍日見(jian)暴露(lu),林(lin)熙(xi)春自知無力回(hui)天(tian),加(jia)上年(nian)事已高,故(gu)連上六疏乞休,最終(zhong)獲得(de)批(pi)準,告(gao)歸前還獲晉戶部左(zuo)侍(shi)郎。據所載(zai),林(lin)熙(xi)春回(hui)到故(gu)鄉僅(jin)一個(ge)月(yue),閹黨之(zhi)亂也(ye)終(zhong)于(yu)暴發。其(qi)急流(liu)勇退,何(he)等(deng)及時。
返潮之時,林熙春雖已(yi)是年逾古稀(xi)的72歲老人,仍然關切地方民生,致力于一地公(gong)益事業(ye)。如為(wei)潮州爭鹽稅,減里役,使龍(long)溪一地減少(shao)里役十分之四。他倡(chang)筑(zhu)炮臺(tai)于海(hai)口,以加強(qiang)海(hai)邊防;倡(chang)浚三(san)利溪,倡(chang)修(xiu)(xiu)龍(long)頭、東集(ji)等橋,倡(chang)建(jian)許隴堤橋;倡(chang)修(xiu)(xiu)潮州文(wen)廟、賢良祠、龍(long)溪文(wen)昌閣,玉簡峰塔;倡(chang)建(jian)鳳凰臺(tai)、三(san)元塔。此外,他還捐修(xiu)(xiu)贖佛寺田百畝(mu)作(zuo)為(wei)秀才科試資費,并創建(jian)龍(long)溪會館(guan)。崇禎四年(1631年),林熙春辭世,享(xiang)年80(虛齡),朝延特賜“三(san)世尚書”,謚“忠(zhong)宣”。
三(san)(san)(san)世(shi)尚(shang)(shang)(shang)書(shu)”坊(fang)原在太(tai)平路分司(si)巷(xiang)口(kou),坊(fang)南鐫(juan)(juan)(juan)(juan)“四(si)朝(chao)大(da)(da)(da)老(lao)”。“三(san)(san)(san)世(shi)尚(shang)(shang)(shang)書(shu)”指因林(lin)(lin)(lin)熙春(chun)其祖林(lin)(lin)(lin)瓚、父林(lin)(lin)(lin)喬樌(guan)得贈(zeng)戶(hu)部(bu)(bu)尚(shang)(shang)(shang)書(shu)。“四(si)朝(chao)”,指林(lin)(lin)(lin)熙春(chun)歷(li)(li)官于明萬歷(li)(li)、泰昌、天啟、崇禎四(si)個皇帝(di)。“大(da)(da)(da)老(lao)”,對資(zi)(zi)深望重的(de)(de)大(da)(da)(da)官之(zhi)(zhi)(zhi)稱呼;亦(yi)指德(de)高望重的(de)(de)老(lao)人(ren)(ren)。坊(fang)為(wei)(wei)(wei)四(si)柱(zhu)三(san)(san)(san)間(jian)(jian)五樓石(shi)坊(fang)。明間(jian)(jian)雀替(ti)為(wei)(wei)(wei)石(shi)雕(diao)龍,其上(shang)承托(tuo)下枋(fang);下枋(fang)之(zhi)(zhi)(zhi)上(shang)為(wei)(wei)(wei)雙面鏤空的(de)(de)人(ren)(ren)物故事(shi)之(zhi)(zhi)(zhi)中枋(fang),人(ren)(ren)物造(zao)型逼真;上(shang)花(hua)枋(fang)之(zhi)(zhi)(zhi)上(shang)正中央系(xi)一(yi)雙面鐫(juan)(juan)(juan)(juan)刻(ke)行楷“恩榮(rong)”二字豎額(e)的(de)(de)花(hua)肚,其上(shang)承托(tuo)石(shi)屋面;次(ci)間(jian)(jian)下枋(fang)之(zhi)(zhi)(zhi)上(shang)各為(wei)(wei)(wei)雙面鏤空石(shi)麒麟(lin)一(yi)對,整座牌坊(fang)規模(mo)宏大(da)(da)(da),結構謹嚴,人(ren)(ren)物、動(dong)物雕(diao)刻(ke)技術玲瓏剔(ti)透,令人(ren)(ren)嘆為(wei)(wei)(wei)觀止。坊(fang)于1951年拆除。2006年按原貌(mao)重建(jian)于太(tai)平路分司(si)巷(xiang)口(kou)北側。“三(san)(san)(san)世(shi)尚(shang)(shang)(shang)書(shu)”下坊(fang)枋(fang)鐫(juan)(juan)(juan)(juan)“誥贈(zeng)通(tong)(tong)議大(da)(da)(da)夫(fu)(fu)太(tai)常(chang)寺(si)卿(qing)林(lin)(lin)(lin)瓚,敕封(feng)文林(lin)(lin)(lin)郎福建(jian)將樂(le)縣(xian)知(zhi)(zhi)縣(xian)、延平府知(zhi)(zhi)府、誥贈(zeng)通(tong)(tong)議大(da)(da)(da)夫(fu)(fu)太(tai)常(chang)寺(si)卿(qing)林(lin)(lin)(lin)喬樌(guan),萬歷(li)(li)癸未(wei)進(jin)(jin)士贈(zeng)通(tong)(tong)議大(da)(da)(da)夫(fu)(fu)戶(hu)部(bu)(bu)左侍郎加贈(zeng)資(zi)(zi)政(zheng)大(da)(da)(da)夫(fu)(fu)戶(hu)部(bu)(bu)尚(shang)(shang)(shang)書(shu)林(lin)(lin)(lin)熙春(chun)”;下坊(fang)梁鐫(juan)(juan)(juan)(juan)“敕贈(zeng)戶(hu)部(bu)(bu)左侍郎卒贈(zeng)三(san)(san)(san)世(shi)資(zi)(zi)政(zheng)大(da)(da)(da)夫(fu)(fu)戶(hu)部(bu)(bu)尚(shang)(shang)(shang)書(shu)”。“四(si)朝(chao)大(da)(da)(da)老(lao)”下坊(fang)枋(fang)鐫(juan)(juan)(juan)(juan)“萬歷(li)(li)癸未(wei)進(jin)(jin)士、戶(hu)部(bu)(bu)左侍郎,予告,欽賜馳驛;前工科都給(gei)事(shi)中,詔起光祿、太(tai)仆寺(si)少卿(qing),通(tong)(tong)政(zheng)司(si)通(tong)(tong)政(zheng),太(tai)仆寺(si)少卿(qing),敕理京邊馬,太(tai)常(chang)、大(da)(da)(da)理寺(si)卿(qing),侍經筵(yan)林(lin)(lin)(lin)熙春(chun)”;下坊(fang)梁鐫(juan)(juan)(juan)(juan)“賜祭葬特祠,加贈(zeng)資(zi)(zi)政(zheng)大(da)(da)(da)夫(fu)(fu)、戶(hu)部(bu)(bu)尚(shang)(shang)(shang)書(shu),謚忠宣,祀鄉賢(xian),楚閩名宦。以子(zi)益封(feng)太(tai)常(chang)寺(si)典簿,晉正議大(da)(da)(da)夫(fu)(fu);又子(zi)佳戶(hu)部(bu)(bu)貴州司(si)事(shi),進(jin)(jin)榮(rong)祿大(da)(da)(da)夫(fu)(fu)。”坊(fang)額(e)右鐫(juan)(juan)(juan)(juan)“潮州知(zhi)(zhi)府馬鳴霆,同知(zhi)(zhi)蔣(jiang)允彥,通(tong)(tong)判(pan)馬毓峨、林(lin)(lin)(lin)朝(chao)銘(ming)。崇禎元(yuan)年立”。
林熙(xi)春(chun)(chun)才氣橫溢(yi),熱(re)心于藏書(shu)(shu)、著(zhu)述。所(suo)著(zhu)計有《賜(si)閑草(cao)》、《賜(si)還草(cao)》、《賜(si)傳草(cao)》、《城南書(shu)(shu)莊草(cao)》、《掖垣出(chu)山疏草(cao)》等等。林熙(xi)春(chun)(chun)的(de)(de)詩(shi)(shi)寫得很(hen)好。不(bu)嘲(chao)風弄月(yue),注重寫實是(shi)(shi)其(qi)特點(dian)。正如(ru)崇(chong)禎年間禮部尚書(shu)(shu)姜逢元所(suo)說(shuo):林熙(xi)春(chun)(chun)“詩(shi)(shi)不(bu)事纖(xian)麗,而抒性靈”。他有一首長詩(shi)(shi)《戊午(wu)海(hai)(hai)嘯(xiao)歌三十韻》,論(lun)詩(shi)(shi)者(zhe)常將其(qi)作詩(shi)(shi)史讀(du),的(de)(de)確是(shi)(shi)了解當年潮(chao)汕沿(yan)海(hai)(hai)地(di)區(qu)遭遇(yu)地(di)震和海(hai)(hai)嘯(xiao)具體(ti)情(qing)況的(de)(de)難得的(de)(de)第一手材料,不(bu)能(neng)不(bu)說(shuo)是(shi)(shi)現實主義的(de)(de)好作品(pin);也是(shi)(shi)林熙(xi)春(chun)(chun)關心民(min)瘼(mo),敢(gan)于為(wei)民(min)請命的(de)(de)一份生動佐證。所(suo)謂“如(ru)欲民(min)瘼(mo)達九(jiu)閽(hun),豈可(ke)因噎廢耳(er)目。如(ru)欲補救起瘡(chuang)痍,惟在(zai)(zai)六卿倡九(jiu)牧(mu)”。“因思旋轉在(zai)(zai)至(zhi)尊(zun),何以得竊(qie)先(xian)賜(si)復(fu)(fu)。復(fu)(fu)思蕭條遍九(jiu)州(zhou),更愿覃恩蠲稅(shui)榷”。這就是(shi)(shi)吳穎在(zai)(zai)序(xu)其(qi)文集所(suo)說(shuo)的(de)(de)“發為(wei)詩(shi)(shi)歌,唯本(ben)乎忠孝,悱(fei)惻之意,未有異旨”。
林(lin)熙春(chun)(chun)(chun)除了注重(zhong)現實之(zhi)外,寫景抒(shu)懷之(zhi)作,也不乏佳篇。如《游鳳(feng)凰塔謁郭(guo)祠》:朝(chao)(chao)陽棲鳳(feng)處(chu),砥柱障(zhang)川東(dong)。影(ying)落(luo)驚(jing)波鱷,光(guang)延接(jie)彩虹(hong)。蘋蘩思北斗,桃李(li)憶春(chun)(chun)(chun)風(feng)。無(wu)限登臨者,千年(nian)仰(yang)令公。郭(guo)祠,就是郭(guo)子(zi)章祠。郭(guo)子(zi)章是江西泰(tai)和人,萬歷十(shi)(shi)年(nian)至十(shi)(shi)三年(nian)任(ren)潮(chao)州知府(fu),政尚整肅,吏畏(wei)民安,著有《潮(chao)中(zhong)(zhong)(zhong)雜紀(ji)》,頗(po)著文名。郭(guo)子(zi)章任(ren)潮(chao)期間,正(zheng)(zheng)好林(lin)熙春(chun)(chun)(chun)中(zhong)(zhong)(zhong)進(jin)士。林(lin)對(dui)郭(guo)的(de)敬仰(yang)之(zhi)情,可(ke)見由來(lai)有自。詩中(zhong)(zhong)(zhong)將郭(guo)比喻為韓愈,一如學者尊韓為“泰(tai)山北斗”;又將郭(guo)比喻為郭(guo)子(zi)儀,稱之(zhi)為“令公(郭(guo)子(zi)儀為中(zhong)(zhong)(zhong)書令)”。詩中(zhong)(zhong)(zhong)對(dui)鳳(feng)凰塔的(de)描繪,顯得很(hen)有氣勢。你看,這(zhe)正(zheng)(zheng)是朝(chao)(chao)陽晨照(zhao),鳳(feng)凰高棲之(zhi)處(chu),就如砥柱屏(ping)障(zhang)韓水之(zhi)東(dong);塔影(ying)使波瀾中(zhong)(zhong)(zhong)的(de)鱷魚驚(jing)駭,其光(guang)輝連接(jie)著空中(zhong)(zhong)(zhong)的(de)彩虹(hong)。高吟之(zhi)下(xia),使我們不禁(jin)聯想(xiang)起郭(guo)子(zi)章對(dui)鳳(feng)凰塔的(de)題聯:
玉柱擎天,鳳(feng)起東(dong)山(shan)標七級;
金輪著(zhu)地,龍蟠南海(hai)鎮三陽。
名臣文思,真(zhen)可(ke)謂“心有靈犀一點通”了。