佛家語錄經典感悟
1、慈莊(zhuang)嚴(yan)(yan)故(gu)(gu),于諸(zhu)(zhu)眾生(sheng)不起惱害(hai);悲(bei)莊(zhuang)嚴(yan)(yan)故(gu)(gu),憫諸(zhu)(zhu)眾生(sheng),常不厭舍(she);喜莊(zhuang)嚴(yan)(yan)故(gu)(gu),見修善者,心(xin)(xin)無嫌(xian)嫉(ji);舍(she)莊(zhuang)嚴(yan)(yan)故(gu)(gu),於順違(wei)境,無愛恚心(xin)(xin)。
2、一切有為法,如夢幻(huan)泡影,如露亦如電,應作如是觀。
3、是日已過(guo),命(ming)亦隨減,如少水魚,斯有(you)何樂,大眾當勤精進,如救頭(tou)燃,但(dan)念無常,慎勿(wu)放(fang)逸。——普賢菩薩警眾偈
4、一(yi)即是(shi)多,多即是(shi)一(yi)。
5、人(ren)身難(nan)(nan)得,六情難(nan)(nan)具,口辯(bian)難(nan)(nan)中,才聰難(nan)(nan)致(zhi),壽命難(nan)(nan)獲,明人(ren)難(nan)(nan)遭,直言難(nan)(nan)有,大心難(nan)(nan)發,經法難(nan)(nan)聞,如來難(nan)(nan)值。
6、世間(jian)無常,國土危脆,四大苦(ku)空,五陰無我,生滅變(bian)異(yi),虛(xu)偽(wei)無主(zhu)。
7、一(yi)切眾生(sheng)心(xin)想(xiang)異故(gu),造業亦異,由是故(gu)有諸趣(qu)輪轉。
8、多(duo)欲(yu)為(wei)苦(ku),生(sheng)死疲勞(lao),從貪欲(yu)起,少欲(yu)無為(wei),身心自在。
9、諸法(fa)集起,畢竟無主、無我我所。雖各隨業,所現(xian)不(bu)(bu)同,而實于中(zhong),無有作者。故一切法(fa)皆不(bu)(bu)思議(yi),自性如幻(huan)。
10、于(yu)諸法中(zhong)。不生(sheng)二(er)解。一(yi)切(qie)佛法。疾得現前(qian)。
11、一切眾生(sheng),皆具如來(lai)智慧德相(xiang),但(dan)因妄(wang)想(xiang)執著,不能證得。
12、善護(hu)口業,不譏他過;善護(hu)身業,不犯(fan)律儀;善護(hu)意業,清凈無染。
13、知一切法。即心自性。成就(jiu)慧身。不由他悟。
14、菩薩有(you)一(yi)(yi)法,能斷一(yi)(yi)切諸(zhu)惡(e)道苦。何等(deng)為(wei)一(yi)(yi)?謂于晝夜,常念思惟(wei)觀察(cha)善(shan)法,令諸(zhu)善(shan)法念念增長,不容(rong)毫分(fen)不善(shan)間雜。是(shi)即(ji)能令諸(zhu)惡(e)永斷,善(shan)法圓滿。
15、菩薩布施,等念怨親,不念舊惡,不憎惡人。
16、十善(shan)業道。何等(deng)為(wei)十?謂能永(yong)離殺生、偷盜、邪行、妄語(yu)、兩舌(she)、惡口、綺(qi)語(yu)、貪欲、瞋恚(hui)、邪見。
17、如來(lai)所以興出世,唯說彌陀本愿海。
18、戒莊嚴故,能(neng)生(sheng)一切佛法義利,滿足(zu)大愿。
19、梵(fan)行(xing)法(fa)(fa)不可得(de)故(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)。三世(shi)法(fa)(fa)皆空寂故(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)。意無取著故(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)。心無障(zhang)礙故(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)。所行(xing)無二故(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)。方便(bian)自在(zai)故(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)。受無相法(fa)(fa)故(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)。觀(guan)無相法(fa)(fa)故(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)。知佛(fo)法(fa)(fa)平等故(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)。具一切(qie)佛(fo)法(fa)(fa)故(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)。如是(shi)名為清凈梵(fan)行(xing)。
20、于諸(zhu)佛(fo)法,心無所礙,住(zhu)去來今諸(zhu)佛(fo)之道,隨眾生住(zhu),恒不(bu)舍離。如諸(zhu)法相,悉能通達,斷一切(qie)惡,具足眾善。
21、色不異空(kong)(kong)(kong),空(kong)(kong)(kong)不異色;色即(ji)是(shi)空(kong)(kong)(kong),空(kong)(kong)(kong)即(ji)是(shi)色。
22、若諸(zhu)菩(pu)薩善用其心,則(ze)獲一切(qie)勝妙(miao)功德。
23、如是一切(qie),靡不由(you)心造善不善身業(ye)語業(ye)意業(ye)所致。而心無(wu)色,不可見(jian)取,但是虛妄。
24、人(ren)身難得,如(ru)(ru)優曇花。得人(ren)身者,如(ru)(ru)爪上土;失人(ren)身者,如(ru)(ru)大地土。
25、諸惡(e)莫作,諸善奉(feng)行;自凈(jing)其意,是(shi)諸佛教(jiao)。
26、聞已應起大慈悲心。觀察眾生。而不(bu)舍(she)離(li)。思惟諸法。無有休息。行無上業。不(bu)求(qiu)果報。了知境(jing)界。如(ru)幻(huan)如(ru)夢。如(ru)影如(ru)響。亦如(ru)變化。
27、于(yu)身無(wu)(wu)所取(qu)。于(yu)修無(wu)(wu)所著。于(yu)法(fa)無(wu)(wu)所住。過去已滅。未來未至。現在空寂。無(wu)(wu)作業(ye)者。無(wu)(wu)受(shou)報者。此世不移動(dong)。彼世不改變。此中何法(fa)。名為(wei)梵行。
28、人身難得今(jin)已得,佛法(fa)難聞今(jin)已聞,此身不向今(jin)生度,更待何時度此身?
29、菩(pu)提本無(wu)樹,明(ming)鏡(jing)亦非臺,本來無(wu)一物,何(he)處(chu)惹(re)塵(chen)埃。
30、汝若坐佛(fo),即是殺佛(fo)。
31、心外無(wu)(wu)別(bie)佛,佛外無(wu)(wu)別(bie)心。
32、磨磚既不(bu)成鏡(jing),坐禪豈能成佛。
33、自從(cong)胡亂后,三十年不曾少(shao)鹽(yan)醬。
34、心地含諸種,遇澤悉皆(jie)萌(meng)。三昧(mei)華(hua)無相(xiang),何(he)壞復何(he)成。
35、道不(bu)屬修。若言(yan)修得,修成還壞,即(ji)同聲聞。若言(yan)不(bu)修,即(ji)同凡夫。
36、凡夫(fu)轉境(jing)不轉心(xin)。圣(sheng)人(ren)轉心(xin)不轉境(jing)。
37、知“因(yin)果”即知進退。知悟行,即得開心果。
38、欲(yu)知(zhi)過去世(shi),今生(sheng)受(shou)者是。欲(yu)知(zhi)來世(shi)果,今生(sheng)做者是。
39、 若真(zhen)修道人,不見(jian)世(shi)間過。
40、智者知幻即離,愚(yu)者以幻為(wei)真。
41、世間有為法,如夢(meng)幻泡影(ying),如露(lu)亦(yi)如電,應作如是觀。
42、學德(de)的孩子不變壞,學悟的老人不癡(chi)呆,學行的少(shao)年(nian)永不敗。
43、寡言養氣(qi),寡事養神,寡思養精,寡念養性。
44、凡(fan)夫迷(mi)失于(yu)當下,后悔于(yu)過去.圣人覺悟(wu)于(yu)當下,解脫于(yu)未來。
45、節欲戒怒,是(shi)(shi)保身(shen)法(fa)(fa),收斂安靜(jing),是(shi)(shi)治家法(fa)(fa),隨便(bian)自然,是(shi)(shi)省事法(fa)(fa),行(xing)善修心(xin)是(shi)(shi)出世(shi)、法(fa)(fa)。守此四法(fa)(fa),結局(ju)通(tong)達(da)。
46、我不入(ru)地獄,誰入(ru)地獄。
47、一花一世界,一葉菩(pu)提。
48、大悲無淚(lei),大悟無言,大笑無聲。
49、貪(tan)淫致老,瞋恚致病,愚癡致死,除三得道。
50、身是(shi)菩(pu)提樹,心如明鏡臺,時時勤拂拭,勿使惹塵埃。
51、苦海無邊,回(hui)頭是岸(an)。放下屠刀,立地成佛。
52、不可說。
53、一(yi)花(hua)一(yi)世界,一(yi)佛一(yi)如來。
54、前(qian)世五(wu)百年的回眸才換得今世的擦肩而(er)過。
55、一切皆(jie)為虛幻
56、人生在世如身(shen)處荊(jing)棘之中,心不動,人不妄動,不動則不傷;如心動則人妄動,傷其身(shen)痛(tong)其骨,于是體會到世間(jian)諸(zhu)般(ban)痛(tong)苦。
57、一切(qie)賢圣,皆以無為法(fa)而有差別(bie)。
58、若以色見我(wo)(wo),以音聲求(qiu)我(wo)(wo),是人行邪道,不能見如來。
59、人于浮世(shi),獨(du)來獨(du)往,獨(du)生(sheng)獨(du)死,苦樂(le)自當,無有代(dai)者。
60、三垢消滅,身意柔軟,歡(huan)喜踴躍(yue),善心生焉。
61、遠離(li)粗(cu)言,自害(hai)害(hai)彼,彼此俱(ju)害(hai)。修(xiu)習善(shan)語,自利(li)利(li)人(ren),人(ren)我兼利(li)。
62、心中閉塞,意不(bu)開解。大命將(jiang)終,悔懼交至。不(bu)豫修善,臨時乃悔,悔之于后(hou),將(jiang)何(he)及乎?
63、善(shan)護口業(ye),不(bu)嘰(ji)他過(guo);善(shan)護身業(ye),不(bu)失律儀;善(shan)護意業(ye),清凈無染(ran)。
64、人有至(zhi)心求道,精進不(bu)止,會(hui)當克果,何愿(yuan)不(bu)得?
65、諸(zhu)佛(fo)經道,難得難聞(wen)。遇善知識,聞(wen)法能行,此(ci)亦為難。若聞(wen)斯經,信(xin)樂受持,難中(zhong)之(zhi)難,無過此(ci)難。
66、吃苦是(shi)了苦,享(xiang)福是(shi)消福。
67、有所(suo)執著(zhu),就(jiu)是人(ren)心(xin)(xin)。無所(suo)執著(zhu)就(jiu)是道心(xin)(xin)。
68、布施于人(ren),就等于布施自(zi)己(ji),功德是不落空的。
69、心(xin)地無非自(zi)性戒,心(xin)地無癡自(zi)性慧,心(xin)地無亂(luan)自(zi)性定,不(bu)增不(bu)減自(zi)金剛,身來身去本三昧。
70、心(xin)(xin)平何(he)老持戒,行(xing)直(zhi)何(he)須坐(zuo)禪;恩則(ze)親(qin)養父母,義則(ze)上下相憐;讓則(ze)尊卑和睦,忍則(ze)眾惡無喧(xuan);若(ruo)能鉆木取火,淤泥定生紅(hong)蓮;苦口的是良藥,逆耳必(bi)是忠言;改(gai)過必(bi)生智慧,護短內心(xin)(xin)非(fei)賢(xian);日行(xing)常(chang)行(xing)饒益,成道非(fei)由(you)施錢;菩提只(zhi)向心(xin)(xin)覓,何(he)老向外求玄;聽說依此修行(xing),天(tian)堂只(zhi)在目(mu)前。
71、即心名(ming)慧,即佛乃定(ding)。定(ding)慧等持,意中清凈(jing)。悟此法門,由(you)汝習性(xing)。用本無生,雙修(xiu)是正。
72、口莫(mo)終(zhong)日說空。心中不修此行。恰似凡人(ren)自稱(cheng)國王,終(zhong)不可得(de)。
73、無常者(zhe),即(ji)佛性也(ye);有常者(zhe),即(ji)一切善惡諸法分(fen)別心也(ye)。
74、何為(wei)禪定(ding)(ding)?外(wai)離相為(wei)禪,內(nei)不(bu)亂(luan)為(wei)定(ding)(ding)。外(wai)若(ruo)著相,內(nei)心即亂(luan);外(wai)若(ruo)離相,心即不(bu)亂(luan)。本(ben)性自凈自定(ding)(ding),只為(wei)見(jian)境,思境即亂(luan)。若(ruo)見(jian)諸境心不(bu)亂(luan)者,是(shi)真定(ding)(ding)也。
75、自性無非(fei)、無亂、無癡(chi)、念念般若觀照,常離法相,自由(you)自在,縱橫盡(jin)得(de)。
76、前念不生即(ji)心,后(hou)念不滅即(ji)佛(fo);成一(yi)切相即(ji)心,離(li)一(yi)切相即(ji)佛(fo)。
77、苦口的(de)是(shi)良藥,逆耳必是(shi)忠言。改過必生智能,護短心(xin)內非賢。
78、凡自性不明的,都在五(wu)欲(yu)(yu)中滾來滾去。五(wu)欲(yu)(yu)是財(cai)、色、名、食、睡。由此(ci)五(wu)欲(yu)(yu)生出(chu)喜、怒(nu)、哀、樂(le)、愛、惡、欲(yu)(yu)七情。七情又(you)捆五(wu)欲(yu)(yu),因此(ci)生死不了。
79、人(ren)命無(wu)常,朝(chao)存夕亡(wang),如(ru)石火電光。
80、美女在前,則以為一枝花(hua),其實(shi),迷魂(hun)鬼子就是她。
81、善用心者,心田不長無明草,處(chu)處(chu)常開智慧花。
82、三界輪回淫為本,六道(dao)往返愛為基。可見有(you)淫就有(you)生(sheng)死(si),斷(duan)淫就斷(duan)生(sheng)死(si)。
83、時光長(chang)短(duan),唯(wei)心所造(zao)。一切(qie)苦樂,隨境所遷。
84、時間是(shi)剎那剎那的過(guo),剎那剎那的催人(ren)老。
85、有智不在年高,無智空長百歲。
86、勿待老(lao)來方學道,孤墳多是少(shao)年人。
87、禪是靜慮(lv),要在靜中(zhong)思慮(lv)好歹(dai),擇善而(er)從。
88、精進勇猛,有大愿力,難的會(hui)變(bian)為易。疏散放逸,悠悠忽忽,易的也變(bian)為難。
89、有憎愛心,就有煩(fan)惱;憎心一(yi)起(qi),道心就退(tui)。
90、生命(ming)可置之度外(wai),因果不可昧(mei)于毫厘。
91、以(yi)智(zhi)慧(hui)明(ming)鑒自(zi)心(xin),以(yi)禪定安樂(le)自(zi)心(xin)。以(yi)精進堅固自(zi)心(xin),以(yi)忍辱滌蕩自(zi)心(xin)。以(yi)持戒(jie)清凈(jing)自(zi)心(xin),以(yi)布施解脫(tuo)自(zi)心(xin)。
92、用功的人要(yao)善于調和(he)身心,務使心平氣和(he),無(wu)(wu)(wu)掛無(wu)(wu)(wu)礙,無(wu)(wu)(wu)我(wo)無(wu)(wu)(wu)人,行住坐臥,妙合玄機。
93、何謂戒定(ding)(ding)慧?防非止惡曰(yue)戒。六(liu)根涉境,心(xin)不隨(sui)緣(yuan)曰(yue)定(ding)(ding)。心(xin)境俱空,照覽無惑(huo)曰(yue)慧。防止三業之邪非,則心(xin)水自(zi)澄明,即由(you)戒生定(ding)(ding)。心(xin)水澄明,則自(zi)照萬(wan)象,即由(you)定(ding)(ding)生慧。
94、佛法的根本要義,乃是戒、定、慧(hui)三字,如(ru)鼎(ding)之三足,缺一(yi)不(bu)可。
95、學佛當(dang)以明心(xin)見性為本,斷惡修善為行。
96、做工(gong)夫不一定(ding)在靜中,能(neng)在動中不動,才是真實工(gong)夫。
97、能不起分別心,無心任運,就不生煩惱(nao);心若(ruo)分別,即成見塵,就有煩惱(nao),就被(bei)苦(ku)樂境界轉了(le)。
98、眾生習氣(qi)毛病有(you)八(ba)萬四(si)千煩惱,所(suo)以佛就(jiu)有(you)八(ba)萬四(si)千法門(men)來對治(zhi),這是佛的(de)善(shan)巧(qiao)方便(bian)。你(ni)有(you)什么病,就(jiu)給你(ni)什么藥。佛說一(yi)切(qie)(qie)法,為度一(yi)切(qie)(qie)心(xin),若(ruo)無一(yi)切(qie)(qie)心(xin),何(he)用一(yi)切(qie)(qie)法?
99、世間七珍(zhen),雖(sui)稱為寶,享樂一(yi)時,畢竟成空,只能(neng)養生,不能(neng)脫死(si)。若佛三(san)寶,則能(neng)息無邊(bian)生死(si),遠離一(yi)切大(da)怖畏(wei)故,永享常樂。
100、不(bu)論念(nian)佛也好(hao),持咒也好(hao),參禪也好(hao),總要(yao)認定一門,驀直干去,永不(bu)退(tui)悔。今天不(bu)成(cheng)功(gong),今世(shi)不(bu)成(cheng)功(gong),來(lai)世(shi)一樣干。溈山(shan)老人所謂:“生生若能(neng)不(bu)退(tui),佛階決定可期。”
101、你我都是一個心,只(zhi)因迷悟(wu)而不(bu)同(tong)。
102、人身造化和(he)天地一般,身心(xin)動(dong)靜(jing)、行(xing)住(zhu)坐(zuo)臥,要順(shun)時調護。
103、以(yi)(yi)(yi)智慧明(ming)鑒(jian)自(zi)心(xin),以(yi)(yi)(yi)禪定安(an)樂自(zi)心(xin),以(yi)(yi)(yi)精進堅固自(zi)心(xin),以(yi)(yi)(yi)忍辱滌蕩自(zi)心(xin),以(yi)(yi)(yi)持戒清凈自(zi)心(xin),以(yi)(yi)(yi)布(bu)施解脫自(zi)心(xin)。
104、能(neng)動靜忘(wang)懷,利水清(qing)月(yue)現。
105、不(bu)謀其(qi)前(qian),不(bu)慮其(qi)后,不(bu)戀當今;行也安然(ran),坐(zuo)也安然(ran),窮也安然(ran),富也安然(ran);寵辱不(bu)驚,看庭前(qian)花開(kai)花落;去留無意,望(wang)天空云(yun)卷云(yun)舒。
106、苦樂(le)隨緣,得失隨緣。
107、若自前世因,今(jin)生受者是。若知來(lai)世果(guo),今(jin)生做(zuo)者是。
108、若人造重罪,作已深自(zi)責;懺悔更不造,能拔根本(ben)業。